Drugs-Nederlander platzak in Colombia
In de Colombiaanse stad Barranquilla speelt het tragische, maar toch ook onbegrijpelijke, geval van de Nederlander Hans Sjerk Johannes. Deze dreigde gisteren met zelfmoord indien hij niet naar Nederland wordt overgebracht. De lokale krant El Heraldo schrijft dat Johannes van het balkon van een motel zou gaan springen. ‘Het lijkt erop dat ze me willen laten doodgaan in Colombia. Ik heb er al aan gedacht om uit het leven te stappen en in een kist naar Nederland te gaan.’ Wat is het probleem met Johannes? Allereerst: hij heeft geprobeerd 650 gram cocaïne naar Nederland te laten vliegen.
Hij dacht slim te zijn door die handel in zijn koffer te verstoppen maar daar trapten ze op het vliegveld niet in. Het was 13 november 2007. Hij kreeg 36 maanden gevangenisstraf, waarvan hij iets meer dan de helft in de bajes heeft doorgebracht. De rest van de tijd mocht hij in een paar motels in Barranquilla beleven.
Motel-arrest: mooie deal zou je zeggen, vergeleken met andere Latijns-Amerikaanse detentie-instellingen.
Maar nu is hij inmiddels zes maanden over zijn straftijd heen, en hij kan niet weg. Hij heeft geen cent om waar dan ook naar toe te gaan.
De chefs van het Departement voor Veiligheidsadministratie (DAS) in hoofdstad Bogotá zeggen tot nu toe dat er geen geld is om Johannes uit te zetten naar Nederland of Spanje, vanwaar hij binnenkwam. Had hij maar niet moeten drugssmokkelen, zo is het beleid.
Peter Slagter van het Nederlandse Consulaat in Barranquilla zegt: ‘Elke maand dat hij in de gevangenis zat en hier motelarrest had hebben wij hem 30 euro gegeven en ook andere hulp. Ik heb hem aangeraden te sparen om zijn ticket naar Nederland te kunnen betalen en om hulp te vragen bij vrienden en familie in Nederland.’
Meer kan Buitenlandse Zaken niet doen in dit soort gevallen. Zit misschien ook wel wat in; zou hij dan helemaal geen familie en vrienden hebben die een ticket kunnen ophoesten? Of willen ze soms liever dat hij daar blijft?
De uitgemergelde Hans Sjerk Johannes is dus aangewezen op zijn ‘onbegrijpelijk’ Spaans en zijn Colombiaanse contacten.
Goedhartigheid zit in de Colombiaanse natuur. Ten eerste was er de politieman die hem ervan overtuigde dat hij beter niet kon springen.
Verder de functionaris van de DAS in Barranquilla die zijn collega’s in de hoofdstad zo wist te bewerken dat misschien volgende week de DAS toch besluit om Johannes op staatskosten per vliegtuig naar Europa te zenden.
En dan zijn er nog straathandelaren in het centrum van de snikhete miljoenenstad. Ze pikten hem op van de straat in de zona cachacal, het afvoerputje van Barranquilla. Ze laten hem een centje verdienen met boodschappen doen en andere klusjes.