Niet alle publiciteit zinvol, Lange Frans

‘Willem Holleeder is inmiddels alweer acht maanden op vrije voeten. Hij geniet van de zomer, vertelde hij me toen ik hem een paar weken geleden in Amsterdam-Zuid op straat trof. Het leven lijkt hem, ondanks veronderstelde gezondheidsproblemen, toe te lachen. Willem had een gebruind gelaat en zag er patent uit.’ Dat schrijft John van den Heuvel in De Telegraaf.

 

‘Toch opmerkelijk voor iemand over wie zijn advocaat tijdens de rechtszaak in 2006 zei, dat zijn cliënt nog maar een paar jaar had te leven.

Holleeder vertelde lachend over zijn nieuwe werkgever, weekblad Nieuwe Revu, die hem voor zijn column wekelijks een bedrag betaalt, waar een gemiddeld bijstandsgezin een maand van moet leven. Sponsors voorzien hem gratis van een stoer horloge en het nieuwste model motorscooter. De fabrikant hoopt natuurlijk dat het driewielige voertuig als Holleeder er op rijdt net zo populair wordt als de Vespa Scooter.

Willem moest er zelf om lachen. Het leven als BNC’er (Bekende Nederlandse Crimineel) leek hem wel te bevallen. Hij gaat zelfs regelmatig met voorbijgangers op de foto.

Soms spreek ik wel eens mensen uit het milieu, die ‘de Neus’ nog kennen van vroeger. Ze zijn verbaasd over hoe de vroeger zo publiciteitsschuwe Holleeder zich nu alle media-aandacht laat aanleunen. Hij lijkt er zelfs van te genieten. Dat is Holleeder natuurlijk niet te verwijten. Er hangt hem nog een claim van justitie van zeventien miljoen euro boven het hoofd en justitie wil hem nog vervolgen voor een aantal moordzaken, maar Willem plukt vooral de dag. Zolang hij maar geen nieuwe slachtoffers maakt, is het zijn zaak hoe hij zijn leven inricht.

Anders wordt het natuurlijk als Holleeder op een voetstuk wordt geplaatst, want dat is op de eerste plaats een schoffering voor al zijn slachtoffers en nabestaanden. Toch wordt de kans steeds groter dat deze mensen ongewild worden geconfronteerd met de man die hen zo veel ellende aandeed. Er schijnt nu zelfs een cd en videoclip met rapper Lange Frans in de maak te zijn.

Het moet niet gekker worden.

Het plan kwam enige tijd geleden al naar buiten, maar toen werd het door volkszanger Mick Harren nog gepresenteerd als een project dat duidelijk moest maken dat misdaad niet loont. Ik kon er daarom nog enige sympathie voor opbrengen. Afgelopen week werd echter duidelijk dat Mick Harren en Lange Frans elkaar in de haren zijn gevlogen. Laatstgenoemde vond het project kennelijk zo aantrekkelijk dat hij alleen met Holleeder verder is gegaan. Mick Harren werd aan de kant gezet. Gezien het verleden van Holleeder mag-ie wel blij zijn dat dit zonder bloedvergieten ging.

Lange Frans lijkt intussen een beetje de weg kwijt. Volgens de artiest kon hij geen nee zeggen, toen Holleeder het plan voorstelde. Dat hebben in het verleden meer mensen met hem meegemaakt. Misschien moet Frans, die doorbrak met een hit over zinloos geweld, zich eens afvragen of ‘De Lange en De Neus’ wel zo’n geschikt duo is. Niet álle publiciteit is zinvol voor een artiest. Voor een crimineel ook niet trouwens.’