Burgemeesters sluiten regelmatig ten onrechte huizen waar drugs zijn gevonden. Het is ook niet duidelijk of het sluiten van de woning leidt tot afname van de criminaliteit. Gezinnen worden misschien zelfs verder in de armen van criminelen geduwd. Dit blijkt uit nieuw onderzoek.

Beeld: Een wiethok

Sluiten

In het onderzoek van Omroep Brabant in samenwerking met de NOS is gekeken naar zo’n 350 uitspraken van de afgelopen twee jaar over het sluiten van drugspanden. Daaruit blijkt dat burgemeesters niet altijd goed genoeg kijken naar de gevolgen voor bewoners. Dit terwijl de impact van een woningsluiting enorm is; mensen komen soms met hun hele gezin op straat te staan.

Op basis van de Opiumwet mogen burgemeesters bewoners van een pand tijdelijk wegsturen als de politie daar drugs heeft gevonden. Het kan bijvoorbeeld gaan om een wietplantage of een handelshoeveelheid cocaïne.

Te zware maatregel

In ruim vijftig gevallen vond de rechter het sluiten van een pand een onevenredig zware maatregel. Op de plek waar drugs zijn aangetroffen, woonden bijvoorbeeld ook kinderen die anders op straat zouden belanden. Of het ging om kwetsbare bewoners die zelf niet direct betrokken waren bij drugshandel.

Vernieling

Michel Vols, hoogleraar openbare orde-recht aan de Rijksuniversiteit Groningen, maakt zich zorgen over het te snel sluiten van huizen door burgemeesters. ‘Je ziet dat ze niet helemaal begrijpen aan welke eisen ze moeten voldoen. Gezinnen zijn daar echt de dupe van en komen door fouten van de overheid op straat te staan.’

Ook komen huurders op een zwarte lijst terecht, waardoor ze moeilijk een nieuw huurhuis kunnen vinden. Volgens Vols bestaat het risico dat deze bewoners alleen maar verder de vernieling in worden geholpen en in de armen van criminelen worden gedreven.

Geen beeld

De hoogleraar wijst erop dat nooit is aangetoond dat het sluiten van huizen ook echt helpt tegen criminaliteit: ‘Het is fijn voor een wijk als overlastgevers weg zijn, maar de effecten op de langere termijn zijn totaal onduidelijk. Er is geen beeld over hoe het verder gaat met mensen nadat ze uit hun huis zijn gezet na een drugsvondst.’