|
 ‘Puck van Twist (57) uit Amsterdam is in Oostenrijk veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf wegens betrokkenheid bij een drugstransactie. Iedereen die kennis neemt van de feiten trekt de conclusie: onterecht. Toen de transactie plaatsvond, aan de grens van Oostenrijk en Zwitserland, was Van Twist officieel nog gedetineerd in Heerhugowaard. Op de bewuste dag had hij in dat kader gewerkt bij een hiervoor gedetacheerd bedrijf. Familieleden en vrienden van Van Twist proberen al jarenlang deze ‘gerechtelijke dwaling’ aan de kaak te stellen, maar al oproepen en brieven aan politici en belangenbehartigers leveren niets op.’ Dat schrijft misdaadjournalist Hendrik-Jan Korterink.
‘Het probleem is dat Van Twist in 2005 wél betrokken was bij een drugssmokkelzaak in Oostenrijk en dat hij toen zijn straf daar niet volledig had uitgezeten. Hoewel dat officieel helemaal los staat van de nieuwe zaak lijkt deze ‘jeugdzonde’ de enige reden voor de veroordeling.
Nederlander in buitenlandse cel voor drugssmokkel. Maar: onschuldig. Daar lopen politici – en journalisten – niet meteen warm voor.
Het zal wel.
Onschuldig?
Dat zeggen ze allemaal.
Toch is er in de zaak van Puck van Twist (57) uit Amsterdam alle reden om alarm te slaan en deze ‘gerechtelijke dwaling’ aan de kaak te stellen. Al zal niet iedereen zich geroepen voelen met actie te ondernemen, daarvoor speelt het verleden van Van Twist een te belangrijke rol. Hij was in 2005 wél betrokken bij drugssmokkel en hoewel hij die straf helemaal heeft uitgezeten is wel te begrijpen dat de Oostenrijkse autoriteiten nog een appeltje wilden schillen met de Amsterdammer. Menselijk gezien niet zo vreemd, strafrechtelijk gezien onjuist. Maar wie maalt daarom?
Van Twist is veroordeeld voor een drugstransactie die hij zou hebben gedaan op 21 september 2007 in het Oostenrijkse St. Gallen, op de grens met Zwitserland. Het enige ‘bewijs’ is een verklaring van een Oostenrijkse kroongetuige, een zekere meneer Konigstetter, die in 2005 enige tijd tegelijk met Van Twist in de gevangenis zat. Van Twist kwam er pas in september 2009 achter dat hij hiervan werd verdacht: hij bleek internationaal te zijn geregistreerd. Toen hij op huwelijksreis naar Thailand wilde, werd hij op het vliegveld in München aangehouden en uitgeleverd aan Oostenrijk.
Hij had een nagenoeg waterdicht alibi: op de dag dat de drugstransactie plaatsvond, was Van Twist nog gedetineerd. Hij werkte vanuit de gevangenis Amerswiel bij een bedrijf, onder toezicht van justitie. Uit werkbriefjes blijkt dat hij die bewuste vrijdag tot 11 uur ’s morgens heeft gewerkt.
Omdat het delict al twee jaar eerder zou zijn gepleegd, kostte het even tijd na te gaan wat er die dag verder was gebeurd. Na onderzoek van de agenda’s werd duidelijk dat hij en zijn vrouw ’s avonds op bezoek waren geweest bij vrienden. De werkgever en de vrienden legden getuigenverklaringen af, maar de Oostenrijkse rechter deed daar niets mee.
Van Twist is nu door de rechtbank in Innsbruck veroordeeld tot acht jaar celstraf. Vrienden en familieleden hebben vanaf het begin geprobeerd politici en andere belangenbehartigers tot actie te bewegen, maar als er al een reactie kwam was het: we kunnen niets doen, er moet eerst een uitspraak zijn. Maar ook na de veroordeling loopt niemand er warm voor. Het lijkt een geval van: eigen schuld, dikke bult.
Behoorlijk ten einde raad benaderden de vriendin, Jacqueline Monsma, bij wie Puck van Twist op de bewuste avond op bezoek was, mij. Of ik niet wat aandacht wil besteden aan de zaak. Jacqueline: “Het probleem is dat Puck in 2005 een misstap heeft begaan. Hij is met een toenmalige vriend naar Oostenrijk gereden met (soft)drugs in de auto. Hij is hiervoor opgepakt en heeft daar een gevangenisstraf voor gekregen. Verdiend. Vond hij zelf ook. Hij was geen ‘echte crimineel’: hij was nog niet eerder met de politie in aanraking geweest, het was een eenmalige uitglijder.”
Wel een dure.
Er volgde een forse straf. Na anderhalf jaar was hij het Oostenrijkse gevangenisleven meer dan zat. Hij wist toen zonder al te veel problemen te ontsnappen. Hij gaf zichzelf wel meteen aan bij de Nederlandse politie. Die nam de zaak niet al te hoog op, maar na drie weken besloten ze hem toch maar te arresteren en de rest van zijn straf te laten uitzitten in respectievelijk Dordrecht, Breda en Heerhugowaard.
Tijdens zijn detentie in Heerhugowaard is hij getrouwd met zijn jeugdliefde Marian. Toen de straf erop zat wilden ze op huwelijksreis naar Thailand. Dat was een cadeau van zijn tweelingzus Kitty, die in Thailand woonde. Het kersverse bruidspaar kwam echter niet verder dan het vliegveld in München.
Wat was er gebeurd?
Op 21 september 2007 was een zekere meneer Konigstetter opgepakt. Het gaat om een Oostenrijker die bekend staat als een veelpleger. Hij heeft al zo’n twintig jaar in de gevangenis doorgebracht, is ook al eens wegens meineed veroordeeld. Hij kende Puck van Twist uit de tijd dat ze tegelijk in Oostenrijk vastzaten. Deze Konigstetter was in St. Gallen gearresteerd omdat hij in het bezit was van ruim 1300 gram amfetamine en 4000 xtc-tabletten. Hij verklaarde dat hij de drugs van Puck en Marian had ontvangen, op die dag, in St. Gallen.
Krant-oostenrijk
Toen Puck en Marian in september 2009 werden uitgeleverd aan Oostenrijk, was hun Oostenrijkse advocaat Michael Kramer al snel overtuigd van de onschuld van zijn cliënten.
Hij gaf aan ernstig te twijfelen aan de geestesgesteldheid van getuige Konigstetter, omdat hij telkens zijn verhalen wijzigde en de indruk wekte fantasie en werkelijkheid niet meer te onderscheiden, maar de rechter weigerde een verzoek om Konigstetter een psychiatrisch onderzoek te laten ondergaan.
Op de eerste zitting van 22 september 2009 was Konigstetter zelf aanwezig. Terwijl hij eerst had verklaard dat hij de hele transactie met Marian had besproken, trok hij dat op de zitting in. Nu verklaarde hij dat Marian zelfs niet aanwezig was geweest bij de transactie. De Officier van Justitie vroeg de rechter Marian wegens gebrek aan bewijs vrij te spreken. Dat gebeurde dezelfde dag nog: na 4,5 maand onschuldig te hebben gezeten kwam ze vrij.
De chauffeuse van Konigstetter was ook op de zitting. Zij verklaarde dat ze Marian niet herkende. Over Puck zei ze dat hij het misschien kon zijn, maar misschien ook niet. Ze wist het eigenlijk niet. Zij meende hem te herkennen omdat zij hem daar in de beklaagdenbank zag zitten; zij verklaarde dat zij Puck nooit herkend zou hebben als zij hem elders tegen zou zijn gekomen.
De tweede zitting vond plaats op 17 november. De Nederlandse recherche had op verzoek van Oostenrijk Hugo van Dijk, de werkgever van Puck, op 23 september 2009 ondervraagd en een proces-verbaal van verhoor opgemaakt.
De rechter vond de schriftelijke verklaring en het proces-verbaal niet voldoende en wilde in een volgende zitting middels een videoconferentie de werkgever Hugo van Dijk kunnen ondervragen.
Op de derde zitting, 8 januari 2010, is Hugo van Dijk door de rechter gehoord en nog was het voor de rechter niet voldoende om tot uitspraak over te gaan. Hij was van mening dat (ex)werknemers van Hugo van Dijk eveneens verklaringen moesten afleggen. Hij heeft de Nederlandse Justitie verzocht deze personen op te sporen.
De vierde zitting was op 4 maart 2010. Tijdens moesten oud-collega’s van Puck getuigen of het klopte dat zij op 21 september 2007 tot 11.00 uur met Puck hadden samengewerkt. Op die dag, de dag van het vermeende transport, was Puck gedetineerd in de gevangenis Amerswiel in Heerhugowaard. Vanuit deze gevangenis was hij gedetacheerd om te werken bij het bedrijf van Hugo van Dijk, met goedkeuring van het Ministerie van Justitie. Van Dijk verklaarde op de zitting van 8 januari 2010, middels een videoconferentie, dat hij Van Twist om 11.00 uur nog door de bedrijfstelefoon had gesproken. Het werkbriefje van die dag gaf aan dat Puck die dag tot half twee had gewerkt.
Op 21 september 2007 was er nog geen vrij grensverkeer met Zwitserland, waar het drugstransport zou worden afgeleverd. Vanwege zijn detentie had Puck geen paspoort, het is wel heel erg onaannemelijk dat een gedetineerde zonder paspoort door Zwitserland zou willen reizen. Het betreffende transport bestond uit één pakket met elf kleinere pakketjes. Op acht van deze pakketjes is DNA-materiaal gevonden van een tot nu toe onbekende crimineel die meerdere malen in Innsbruck zijn slag heeft geslagen. Zijn laatste misdaad is een overval op een casino in Innsbruck. Van Puck is op het beoogde pakket geen DNA-materiaal gevonden, ook zijn er vingerafdrukken van hem gevonden.
Verder zijn Puck en Marian die bewuste vrijdagavond op bezoek geweest bij hun vrienden Hans en Jacqueline, al vóór acht uur. De vrienden weten dat zeker omdat het de laatste vakantiedag was van Marian en dat hadden ze nog gevierd. Ze hadden geproost op een beter leven en dat Puck nooit meer in de gevangenis zou komen en dat ze voortaan weer samen op vakantie konden.’
Lees verder op Misdaadjournalist.
|
