Opmerkelijk hard arrest van het gerechtshof

Het arrest van het Amsterdamse gerechtshof in de Passage-zaak mag opmerkelijk genoemd worden, om meer dan één reden. Het is een enorme duw in de rug voor het Openbaar Ministerie bij de inzet van kroongetuigen.

Door @Wim van de Pol

De raadsheren van het gerechtshof lazen om de beurt voor uit een samenvatting van hun bevindingen waarbij voor de precieze argumentering verwezen werd naar het onderliggende, veel meer pagina’s tellende arrest.

Alle niet ontvankelijkheids-verweren veegde het hof met een grote zwaai van tafel. Dat is in lijn met de visie van de Hoge Raad in de afgelopen jaren: formele bezwaren tellen nauwelijks nog mee, het gaat om de feiten.

Kroongetuigen

Ook vond het hof geen aanwijzing dat in de omgang met kroongetuigen Peter la Serpe en Fred Ros wetten of regels zijn geschonden. En het Openbaar Ministerie hoeft daarover niets te onthullen. Deze getuigen zijn niet onrechtmatig beloond, zoals de regeling verbiedt, stelt het hof vast, hoewel de exacte bedragen daarvan het hof niet ter kennis staan. Het hof vindt ook dat het volgens de wet nu eenmaal geen toetsende rol heeft als het gaat om de rechtmatigheid van de getuigenbescherming.

Ook vindt het gerechtshof dat er geen vormen van verkapt belonen zijn geconstateerd. Het stond het OM bijvoorbeeld vrij om Peter la Serpe niet te vervolgen voor het plannen van de moorden op August Adjoeba, Leen Bosnie, of de moord op Gerrie Bethlehem. Aldus het hof.

Vormverzuim

Een bijzonder geval is het feit dat Peter la Serpe zijn kennis over betrokkenheid van Holleeder wegliet. Dat is volgens het hof een heel ‘ernstig verzuim’. Maar het hoeft geen enkele consequentie te hebben omdat naderhand de betrokken officier van justitie en politiemensen er open kaart over hebben gespeeld. Zand erover dus.

Inhoudelijke argumenten

Wat betreft de zaak van Dino Soerel is letterlijk ieder inhoudelijk argument van de verdediging (zie hier meer) waar het gaat om de beschuldigingen van Fred Ros door het hof afgedaan. Telkens presenteerde het hof bij ieder inhoudelijk argument de conclusie dat Ros toch betrouwbaar te achten is. Of betrouwbaarder dan (bijvoorbeeld) een rijtje getuigen die hem tegenspreken over de moord op Thomas van der Bijl.

De precieze argumenten die het hof gebruikt liggen verscholen in het vuistdikke arrest, maar werden niet besproken op de zitting.

Het gerechtshof heeft sommige verdachten zwaardere straf gegeven dan geëist. Ook dat is opmerkelijk. Het hof liet tijdens het uitspreken van straffen herhaaldelijk blijken dat het met het arrest ook een signaal wil geven wat betreft de zwaarte van delicten als liquidaties, wapenbezit en ‘minachting voor het menselijk leven’.

Kroongetuigen tegen liquidaties? Daar zijn er nu meer van te verwachten. Het Openbaar Ministerie is ‘zeer tevreden’.