De drie Hasseltse rechters die moeten oordelen over de zaak-Janus Van W., waren al maanden voor hun aanstelling in het bezit van het strafdossier. Om het dossier in te kunnen studeren, kregen de drie rechters al inzage in het dossier nog voor de verwijzing van de verdachten een feit was. ‘Volgens de wet kan dit niet’, zegt Hans Rieder, de advocaat van Jacobus “Tinus” Van W., de jongere broer van hoofdverdachte Janus.
Door Joris van der Aa
De kwestie kwam gisteren/donderdag aan het licht tijdens de behandeling van de wrakingsverzoeken die Tinus Van W. had ingediend tegen de drie Hasseltse rechters (daarover hieronder meer). Volgens Hans Rieder en zijn confrater Kris Luyckx, die optreedt voor de verdachten Farid S. en M’Hamed C., is het ongehoord dat rechters al inzage krijgen in strafdossiers op het moment dat ze in de zaak nog niet eens zijn “gevat.”
‘De drie rechters blijken al drie maanden over het strafdossier te beschikken, zo ben ik toevallig te weten gekomen’, aldus Rieder.
‘De eerste voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg in Hasselt heeft hen blijkbaar drie maanden verlof gegeven om het dossier-Van W. in te studeren. Op 4 oktober behandelde dezelfde rechtbank een verzoekschrift tot voorlopig invrijheidstelling van twee andere verdachten in de zaak. Op dat moment waren de drie rechters officieel nog niet gevat voor de behandeling ten gronde van de zaak-Van W.. Tijdens die zitting van 4 oktober bleek niet alleen dat de rechters het dossier al zeer goed kenden, ze bleken zelfs al over een ontwerp van de dagvaarding te beschikken. Tijdens die zitting heeft de rechtbank het openbaar ministerie er zelfs op gewezen dat er fouten in het ontwerp van de dagvaarding stonden! Dit kan toch absoluut niet door de beugel.’
Dat de rechters al over het strafdossier beschikten op het moment dat de verdachten nog niet waren doorverwezen naar de correctionele rechtbank, zou zelfs een strafbaar feit kunnen zijn.
‘Op het moment dat de rechters inzage kregen in het onderzoeksdossier, hadden ze in feite nog niets te maken met deze zaak. Bovendien is het verboden om derden toegang te geven tot het dossier, zeker voor er sprake is van de verwijzing. Het schenden van het inzagerecht is een misdrijf.’
Marianne Cappelle, de federale magistraat die optreedt als Openbaar Ministerie, reageerde verbolgen op de kritiek van Hans Rieder. ‘Het gaat hier om een enorm ingewikkelde en omvangrijke zaak. Het gaat een vijftigtal kaften vol dossierstukken. Je kan van rechters toch niet verwachten dat ze al die stukken op een paar dagen tijd zouden instuderen. De voorzitter van de rechtbank van Hasselt is gewoon heel voorzienend geweest door de drie rechters alvast de tijd te geven om het dossier goed in te studeren. Als hij dat niet had gedaan, zou de behandeling van de zaak vele maanden op zich hebben laten wachten. Als de voorzitter die niet had gedaan, zouden de advocaten wellicht zeggen dat de zaak te lang aansleept en dat hun cliënten daarom in vrijheid gesteld moet worden.’
Rieder repliceerde scherp. ‘Ik begrijp wel waarom men dit doet? U wil kost wat kost voorkomen dat verdachten voor het proces in vrijheid zouden worden gesteld, door de tijd tussen de verwijzing en de behandeling van de zaak kunstmatig kort te houden. U kunt dat misschien goede organisatie noemen, maar de wet laat dit soort praktijken niet toe.’
Lees verder Misdaadreporter.