‘Holleeder? Die is nog in staat twee stoeptegels ruzie met elkaar te laten krijgen”, zei ooit een kenner van de Amsterdamse penoze, daarbij doelend op het manipulatieve karakter van De Neus. Neen, het is niet mijn gewoonte rollebollend over straat te gaan met collega’s, maar een radio-interview met tv-presentator Twan Huys ontaardde gisterochtend jammer genoeg toch in een twistgesprek tussen Huys en ondergetekende. En, eerlijk is eerlijk: de uitzending gisteren met Holleeder was de directe aanleiding.’ Dat schrijft John van den Heuvel zaterdag in De Telegraaf.

‘In mijn laatste column, vorige week vrijdag, legde ik uit waarom Twan Huys en zijn redactie naar mijn mening een verkeerde keus maakten om Holleeder op tv een college te laten geven aan een groep studenten. Het ontslag van Holleeder uit de gevangenis was namelijk voor hem de start van een charmeoffensief.

Een weekblad gaf de topcrimineel een column, waarin hij ongehinderd door lastige vragen zijn straatje mag schoonvegen. BN’ers worden op straat door hem aangeklampt en door een bevriende fotograaf op de foto gezet, die aan de roddelbladen wordt verkocht. Een cd van Holleeder met rapper Lange Frans werd feestelijk gepresenteerd bij dj Ruud de Wild, die achteraf eerlijk toegaf niet al te diep te hebben nagedacht over het aanbod tot een interview.

Een crimineel van het kaliber Holleeder hoort niet op een podium, en zeker niet ter ‘lering en vermaak’ van honderden jonge studenten, van wie redelijkerwijs niet mag worden verwacht dat zij hem het vuur na aan de schenen leggen. Daarbij komt nog dat Holleeder kennelijk interviews waarover hij niet zelf de regie voert, angstvallig mijdt. Zijn charmeoffensief gedijt beter bij media die makkelijk zijn af te poeieren. Gelukkig waren er gisteren studenten die scherpe vragen stelden, maar zinnige antwoorden kregen ze niet.

Willem Holleeder en Twan Huys cum suis vonden de kritiek duidelijk niet leuk. Huys deed het – lekker makkelijk – af als ‘jalouzie de metier’. Holleeder zou Holleeder niet zijn als hij niet – hoe creatief – met een verweer op de proppen zou komen. ‘Mijnheer Holleeder’, zoals hij door Huys eerbiedig werd genoemd, toverde tijdens de opname een e-mail uit zijn zak, waarmee hij meende aan te tonen dat ik hem in De Telegraaf en op televisie ook een vrij podium zou bieden. De waarheid ligt, als vaak bij Willem Holleeder, toch een tikje anders. Holleeder legde zelf vanuit de gevangenis contact met ondergetekende om een gesprek te voeren. Kort voor zijn vrijlating in januari van dit jaar stuurde ik hem een mail, om na te gaan of een gesprek of interview mogelijk was.

Vanwege mogelijke dreiging richting Holleeder, bood ik aan een eventueel interview op een gemakkelijk af te schermen locatie, mogelijk in het buitenland, te laten plaatsvinden. Omdat ik Holleeder een klein beetje ken, stelde ik in de mail duidelijk dat er bij het eventuele interview bijzondere voorwaarden zouden worden gesteld. Daarna had Holleeder geen belangstelling meer. Een vraaggesprek, waarin Holleeder voor hem moeilijke vragen uit de weg zou gaan of niet wilde beantwoorden, zal wat mij betreft nooit tot uitzending of publicatie leiden. Helaas gebeurde dit gisteren wel bij College Tour. Jammer dat ik er ruzie om moest maken met Twan Huys, feit blijft dat hij zich voor het karretje van Willem Holleeder heeft laten spannen.’