Een Nederlands-Marokkaanse man heeft zijn vrouw en kinderen twintig jaar opgesloten en mishandeld in zijn tweede huis in Marokko. Dat schrijft de Parool zaterdag. De man, die woont in Amsterdam-Osdorp, moet volgende maand in Marokko voor de rechter verschijnen. Hij wordt verdacht van vrijheidsbeneming, bedreiging met een vuurwapen en mishandeling.

Tijdens de zomervakantie van 1992 is het gezin El Ghazi uit Osdorp door de vader opgesloten. Aicha El Ghazi en haar dochters zaten op een afgesloten bovenverdieping. Ze moesten leven van een zak aardappelen en wat uien per maand. Alleen om naar school te gaan mochten de dochters de verdieping verlaten. De drie zoons werden na schooltijd en vaak ’s nachts door hun vader op het binnenterrein van het huis aan het werk gezet.

Contact tussen de moeder en haar zonen was verboden. De moeder was voor 1992 ook al opgesloten in Amsterdam.

De oudste zoon wist vijftien jaar geleden te vluchten. Hij haalde daarna zijn broers en twee van zijn zussen naar Nederland. Pas afgelopen november slaagde hij erin zijn moeder en zijn jongste zusje te bevrijden, dat meisje is in gevangeschap geboren.

In Het Parool oefent een antropologe kritiek op de Nederlandse en andere buitenlandse ambassades in Marokko. Het probleem van “achterlating” kont vaker voor, het is belangrijk dat de ambassades open staan voor dergelijke problematiek. De oudste zoon Jaoud heeft helemaal alleen naar oplossingen voor het probleem moeten zoeken.

In Nederland is achterlating op zich niet atrafbaar, de politie in Amstderdam zegt jaarlijks een handjevol meldingen te krijgen van een degrelijk probleem. Het zou jaarlijks om honderden gevallen gaan, maar het geval van de familie uit Osdorp is wel extreem.

Meer in de papieren Parool.