Een lid van de vrijmetselarij in Amersfoort heeft eind jaren tachtig zeventien moorden bekend, maar de broederschap heeft daarover collectief gezwegen nadat de man daar had gebiecht. Dit blijkt uit interne correspondentie van de vrijmetselarij die in het bezit is van de Volkskrant.

Wraak

Schrijfster Anne-Gine Goemans heeft de afgelopen jaren onderzoek gedaan naar de affaire. Het gaat om een inmiddels overleden lid, een Indische man die aan zijn broeders van de vrijmetselarij in november 1988 vertelde hoe hij in zijn jeugd zeventien mannen had doodgeschoten in Indonesië. Hij zei dat te hebben gedaan als wraak voor de dood van zijn moeder, zusje en twee broertjes die door hen waren vermoord.

Bouwsteen

De man biechtte zijn verhaal op als zogeheten “bouwsteen”. Dat is een soort voordracht binnen de vrijmetselarij. Hierna wordt besloten wordt of iemand in rang kan opklimmen in de organisatie. Het is nog wel de vraag of moorden echt zijn gepleegd. Uit onderzoek van Goemans blijkt namelijk dat de familie van de vrijmetselaar helemaal niet is vermoord.

Geliquideerd

De orde van de vrijmetselaren is een eeuwenoud genootschap van mannen die officieel als doel heeft dat de leden aan zichzelf werken om een beter mens te worden. In totaal zijn er rond de 6.000 mannen aangesloten bij dit broederschap. Het Indische lid had verteld dat zijn familie was vermoord in de jaren 1945-1947, net na de bezetting door de Japanners. Europeanen en Indo-Europeanen werden in die periode vaak agressief bejegend door radicale Indonesiërs. Hij vertelde hoe hij de mannen opspoorde. ‘Ik heb er geen een geliquideerd zonder te vertellen waarom.’ Hij kreeg daarbij hulp van een andere man. ‘Ik heb al die 17 man in de ogen gekeken voordat ik schoot.’

Niet juist

Hij werd ‘gehandhaafd’ binnen de vrijmetselarij en klom na zijn ‘bouwsteen’ op in de hiërarchie. Dat leidde tot flinke onenigheid in de Amersfoortse loge. Enkele leden stapten op. De landelijk voorzitter Willem Meijer van de vrijmetselarij kende de affaire niet. Hij zegt nu dat de Amersfoortse loge eind jaren tachtig ‘niet de juiste beslissing’ heeft genomen door het lid te handhaven na zijn biecht over de moorden.