Was Wim S. de belangrijkste seriemoordenaar uit de Nederlandse geschiedenis?

Binnenkort gaat de politie opnieuw zoeken naar de verdwenen studente Tanja Groen, die verdween tijdens een nachtelijke fietstocht bij Maastricht. Volgens het Algemeen Dagblad is het nieuwe onderzoek gericht op de Geldropse moordenaar Wim S. (1938), die inmiddels is overleden. Nu blijkt dat eerdere zoektochten naar Tanja Groen ook verband hielden met de mogelijke rol van S.. Wim S. is inmiddels in beeld bij een lange reeks moorden en verdwijningen, die al spelen vanaf de jaren zestig.

Shewpersadsingh

Tanja Groen verdween in augustus 1993 nadat ze van een sociëteit in Maastricht naar huis fietste. Uit gesprekken die het AD voerde met oud-rechercheurs en andere betrokkenen blijkt dat in 1994 al grondig naar Tanja Groen is gezocht in de regio van de Stabrechtse Heide bij Geldrop. Dat begon nadat Wim S. uit Geldrop in de cel tegen een medegevangene en meesteroplichter Pieter Knabben opbiechtte dat hij ‘dat meisje uit Maastricht’ had vermoord. S. zat toen in voorarrest op verdenking van de moord op de Eindhovense Rienja Shewpersadsingh. Voor die zaak is hij ook veroordeeld.

Fiets

Een team van vier (oud)rechercheurs is al jaren met de zaak bezig maar ze hielden dat stil. Ze organiseerden zoekacties op de heide en zochten naar de fiets van Groen in de Zuid-Willemsvaart.

Het rechercheteam vermoedt dat Wim S. een seriemoordenaar was. Tegen medegedetineerde Knabben biechtte S. in 1994 elf moorden op, maar zonder de namen te noemen. Als het waar is maakt hem dat tot de grootste seriemoordenaar van Nederland.

Het team onderzocht de verdwijningszaken van Anne van der Groen-Heijligers uit Eindhoven in 1966 en Henny Maas uit Geldrop in 1975. Desgevraagd ontkende S. alle betrokkenheid. (tekst gaat verder onder reclame)

Nacht

Een van de rechercheurs sprak op een nacht in de jaren zeventig op het politiebureau in Geldrop met Wim S. die daar in verwarring was binnengelopen. ‘Ik kan er niet meer mee leven, ik kan het niet. Ik moet het vertellen’, schreeuwde hij. Maar verder dan mompelen over ‘Stabrecht’ kwam het niet. De rechercheur vermoedt dat S. toen op het punt stond te gaan vertellen over moorden.

Hij deed het niet. Daarna pleegde S. mogelijk nog andere levensdelicten. In ieder geval de moord op Rienja Shewpersadsingh (35) in 1993. Rienja en Wim waren destijds collega’s bij de fabriek van Mora Snacks in Veldhoven.

Een goeie mens

S. stond plaatselijk bekend als een dief en ook als geobsedeerd door seks. Tegelijk was hij heel hulpvaardig en de mensen in Geldrop zagen hem als ‘een goeie mens’ die klusjes aan huis deed en zijn auto uitleende.

In detentie in Grave voor de moord op Shewpersadsingh vertelde hij honderduit tegen Pieter Knabben, een goeie prater, en ook uit de regio Eindhoven afkomstig.

Wim S. vertelde Knabben dat hij Groen op een landweg had gespot en haar met een smoes ervan overtuigde om bij hem in de auto te stappen. Hij zou naar Geldrop zijn gereden met haar fiets gaat in de kofferbak. Ergens zou hij fiets onderweg hebben gedumpt in het water en haar lichaam op de hei. Maar tal van zoektochten hebben tot nu toe niets opgeleverd. S. was de nacht van de verdwijningen op pad met de auto van een kennis en keerde diep in de nacht terug. Die auto is door de politie onderzocht maar alle sporen liepen dood.

Manipulatief

In 1997 verdween Wim S. voorgoed in de tbs-kliniek bij het Brabantse plaatsje Zeeland. De behandelaars vonden hem manipulatief. Wegens recidivegevaar kreeg hij zelfs geen toestemming om thuis te sterven.

De rechercheurs hebben nu hun hoop gevestigd om nog wat informatie aan zijn weduwe te ontlokken, ‘zij is een eerlijke, zorgzame vrouw’. Mogelijk draagt ze onbewust nog kennis die van belang kan zijn voor het oplossen van het mysterie rond de verdwijning van Tanja Groen.