De man die is veroordeeld voor de zogeheten Schiedammer Parkmoord is deze week ondervraagd als verdachte in de zaak van het in 1995 verdwenen jongetje Jaïr Soares (7). De recherche heeft aanwijzingen dat Wik H. (42) er mogelijk mee van doen heeft. Hij heeft verklaard niet betrokken te zijn bij de zaak. Wik H. verblijft in een tbs-inrichting.

Minderjarig

Volgens het Openbaar Ministerie in Rotterdam heeft onderzoek in een database met oude zaken een verdenking opgeleverd tegen H.. Er zijn overeenkomsten tussen de vermissingszaak van Jaïr Soares en een zaak waarvoor H. eerder is veroordeeld. De vermissingszaak van Jaïr Soares werd op de cold casekalender van 2019 geplaatst. Daarna meldde er zich een getuige die in 1995 dicht bij de plek woonde waar Jaïr verdween. De verklaring van Wik H. zal nu worden gecontroleerd. Wik H. was minderjarig in 1995.

Jaïr verdween spoorloos toen hij aan het spelen was op het strand van Monster, op 4 augustus 1995. Zijn ouders waren iets gaan kopen in een strandtent en het jongetje was buiten tikkertje aan het spelen. Daarna is nooit meer iets van hem vernomen of teruggevonden, ondanks grote zoekacties. In 2011 is opnieuw onderzoek gedaan en door politie en militairen gezocht in de duinen.

Schiedam

Op 22 juni 2000 werd de 10-jarige Nienke Kleiss in het Beatrixpark in Schiedam op klaarlichte dag misbruikt en gedood. Haar vriendje met wie ze aan het spelen was raakte gewond.

Vlaardingen Cees B. werd door rechtbank en gerechtshof veroordeeld. Hij zat bijna vijf jaar vast. Door discutabele verhoormethoden van de politie legde hij een bekentenis af. Politie en Openbaar Ministerie bleken vele steken te hebben laten vallen. Ze negeerden sterke aanwijzingen dat het niet mogelijk was dat B. de dader was. Ook werden tips over daderschap van Wik H. in de wind geslagen.

Op 6 augustus 2004 bekende Wik H. voor het eerst dat hij het meisje had gedood. Dat bevestigde hij later ook ter zitting, en dna-onderzoek wees hem eveneens als dader aan. H. verklaarde zich voor zijn daden te schamen maar zei ook: ‘soms gaat er een knop om, dan komt het beest in mij naar boven. Ik ben bang van dat beest in me, bang om mensen wat aan te doen.’ H. kreeg achttien jaar cel en tbs met dwangverpleging voor doodslag.

Na de doodslag in het Beatrixpark (toen hij nog vrij was) pleegde hij tweemaal opnieuw een gewelddadig zedendelict. Hij randde een studente in Maassluis aan (in 2004) en hij verkrachtte en beroofde de medewerkster van een videotheek in Den Haag, die hij ook om het leven probeerde te brengen (in 2002).

Wik H. zei over zijn misdaden dat hij er bijna niet over kon praten en soms niet geloofde dat hij ze had begaan.