Hij verklaarde bij justitie over zijn drugs dealende ‘brothers’. Maar het leven in het getuigenbeschermingsprogramma viel hem niet mee. Angelo Diaz stapte er daarom uit, en werd gelukkig als visser.

‘Geen wereld van Peter Stuyvesant met een piña colada op het strand.’ Uit de woorden van zijn advocaat blijkt dat het leven in het getuigenbeschermingsprogramma de voormalige Hells Angel Angelo Diaz bitter tegenvalt. Dat nieuwe leven begint voor Diaz op 8 maart 2004, na een geënsceneerde arrestatie door de politie, in Sittard.

Diaz is bang dat hij door de Limburgse Nomads zal worden geliquideerd. Twee leden hebben hem eerder die week beschuldigd van de diefstal van 300 kilo cocaïne. Die zending is nooit bij de ontvangers aangekomen, maar het witte poeder is inmiddels wel in Amsterdam op de markt beland. De Colombiaanse leverancier zit hen nu op de huid. Diaz heeft besloten over zijn ‘brothers’ te gaan verklaren, om zijn vege lijf te redden: ‘Ik hield er rekening mee dat ik daar in Limburg zou sterven. En anders had ik moeten moorden.’

Angelo Diaz sluit twee contracten met justitie. Het eerste gaat over zijn rol als getuige, het tweede over zijn bescherming. Als hij in het Nederlandse getuigenbeschermingsprogramma is opgenomen, bestaat dat net tien jaar. Hoewel minister Hirsch-Ballin (CDA) in 1995 weerstand tegen de komst van zo’n programma heeft, vindt hij dat er geen ontkomen aan is als hij de georganiseerde misdaad wil aanpakken. Nederland besluit het programma niet te aantrekkelijk te maken, om te voorkomen dat er valse verklaringen worden ‘gekocht’ met de vergoedingen van justitie.

De kosten blijken hoger dan gedacht, omdat het programma extreem bewerkelijk is. Om zijn overleden vader op Curaçao te kunnen bezoeken, gaat er met Diaz een team van acht beveiligers mee, en slaapt Diaz in het appartement waar doorgaans de Koninklijke familie verblijft. Dat allemaal uit veiligheidsoverwegingen.

Na omzwervingen in Oostenrijk, terwijl zijn vriendin haar leven in vakantieparken doorbrengt, krijgt Diaz van het Team Getuigenbescherming het nummer TP143. Zijn nieuwe naam is Pedro Gonzalez. Het is de bedoeling dat hij naar Zuid-Amerika zal gaan verhuizen. Maar Diaz blijft ontevreden over de regeling. De vele verhuizingen, het beperkte geld, ruzies met leden van het team en het nieuwe leven dat maar uitblijft maken hem ongelukkig. Het zwaarst voor Diaz weegt dat hij zijn vrouw en kinderen niet meer kan zien, nadat hij de stap uit het milieu heeft gemaakt: ‘Daar heb ik nog steeds moeite mee, maar het kon niet meer.’

In 2009 gooit justitie hem uit het getuigenbeschermingsprogramma, omdat hij zich ‘onmogelijk’ heeft gemaakt’. Diaz verblijft daarna op een onbekende plek op de wereld, op een toeristenvisum. Hij zegt te werken als visser en stelt weer gelukkig te zijn. ‘Ik zat jaren gevangen in het programma, en voel me nu bevrijd.’

Bekijk meer profielen van criminelen in Wie is wie.