Galicië, in het uiterste noord-westen van Spanje, speelt van oudsher een belangrijke rol in de Europese cocaïnesmokkel vanuit Zuid-Amerika. Zo is de Netflix-serie La Fariña gebaseerd op het leven van de Galicische drugsbaron Sito Miñanco. Met laatstgenoemde weer eens achter de tralies (onder andere op verdenking van cokesmokkel naar Nederland), proberen andere drugshandelaren in Galicië zoveel mogelijk van de radar te blijven.

De Spaanse autoriteiten hanteren een geheime lijst met daarop 100 namen van Galicische verdachten die vandaag de dag een belangrijke rol in de cocaïnesmokkel spelen. Enkele namen sijpelden naar buiten via lokale media, zoals Óscar Manuel Rial Iglesias, alias “El Pastelero,” De Banketbakker;  José Constante Piñeiro Búa, ook wel bekend als “Costiñas”; en Juan Manuel Vidal Padín, oftewel “El Burro,” De Ezel.

Spoorloos verdwenen getuige

Costiñas (op de foto eerste rij, tweede van links) en Iglesias (tweede rij, derde van links) stonden in 2013 terecht voor de smokkel van 3400 kilo coke die in 2008 werd gepakt op de vissersboot San Miguel, terwijl snelle speedboten de drugs aan het overladen waren. De zaak tegen het tweetal rustte met name op de getuigenis van een zeeman, een voormalig medewerker van de organisatie van Costiñas en Iglesias. Hoewel de getuige werd beschermd door de politie, verdween de zeeman spoorloos op de avond voor de start van het proces. Agenten vonden alleen nog een brief bij een notaris waarin de getuige De Banketbakker om vergeving vroeg en waarin hij stelde dat zijn voorgaande verklaringen bij de politie leugens waren.

Tweede keer van de haak

Het was de tweede keer dat Iglesias van de haak ging. In 2006 had de politie een bijeenkomst van De Banketbakker, Costiñas en een aantal andere Galicische en Colombiaanse drugshandelaren stiekem opgenomen. Die vergadering vond merkwaardig genoeg plaats in een ziekenhuis in Madrid. Na veel vijven en zessen dacht de recherche de stemmen van de verdachten te kunnen koppelen aan de geheime audio-opnames. Maar de rechter besliste anders: alle verdachten gingen vrijuit.

Toch werd Iglesias in 2014 veroordeeld; niet voor drugshandel, maar voor belastingfraude. Hij werd veroordeeld tot een boete van 700.000 euro. Zonder blikken of blozen betaalde De Banketbakker een borgsom van 200.000 euro. Sindsdien zijn Iglesias en Costiñas nauwelijks meer in beeld geweest. (Tekst loopt door onder de advertenties.)

De Ezel

Hetzelfde geldt voor De Ezel, Juan Manuel Vidal Padín, die sowieso al minder in de aandacht heeft gestaan van de media, maar door de Spaanse politie wordt gerekend tot een belangrijke speler in de cokesmokkel naar Galicië. De Ezel verblijft het grootste deel van het jaar in Colombia. Zijn naam dook begin dit jaar op tijdens een proces tegen een ambtenaar die verdacht wordt van corruptie en lekken naar drugsorganisaties. De verdachte verklaarde tijdens de rechtszitting dat Padín nauwe contacten zou hebben onderhouden met de Guardia Civil. In Spaanse media werd dat overigens in twijfel getrokken. Padín bezit verschillende bedrijven in de regio O Salnes.

Vizier

Víctor Méndez, de auteur van het boek Galician Narcos, vertelde tegen El Pais een anekdote waaruit blijkt dat het drietal zoveel mogelijk uit beeld probeert te blijven. Een van de drie drugshandelaren ging met een groepje bendeleden op de motor een tripje maken naar Santiago de Compostella. De bendeleden kregen de waarschuwing om het vizier van hun helm niet open te klappen, omdat dan de politie hen mogelijk zou kunnen traceren. Bij een tolstation, zo’n 10 kilometer buiten Santiago de Compostela, klapte een van de motorrijders per abuis zijn vizier omhoog om te kunnen betalen. Op dat moment werd er niets van gezegd, later werd het bendelid op een afgelegen plek flink mishandeld.