Afpersingen en verkrachtingen door Michael P. (UPDATE)

Michael P. (27) die vast zit op verdenking van de verdwijning van Anne Faber is op 9 oktober 2012 door het gerechtshof in Arnhem veroordeeld tot 11 jaar cel voor afpersingen en verkrachtingen. Een cyclus van geweld en dreigen met geweld die vanaf april 2010 Nijkerk in zijn greep hield.

Colt Special Combat

Op 9 april 2010 beroofde hij met een medeverdachte die met een mes dreigde op straat iemand van een portemonnee met ongeveer 80 euro. P. zat daarbij in een auto te wachten en vluchtte met zijn mededader weg. Op 13 april 2010 was er met een medeverdachte een vergelijkbare roof van iemand op straat. Er werd onder meer een gsm afgepakt. De dreiging was niet meer met een mes maar met een Colt Special Combat, weliswaar een namaak-pistool maar door vorm en afmeting niet van echt te onderscheiden. Ook hier zat P. te wachten in de auto terwijl zijn medeverdachte de beroving pleegde. Na de beroving haalden en gebruikten de twee cocaïne.

Bij beide berovingen zei deze medeverdachte: ‘Geef me alles wat je hebt’.

Het gerechtshof ging ervan uit dat P. en de medeverdachte deze berovingen samen hadden beraamd. De Colt was volgens het gerechtshof van P..

Pijn

P. was in die periode 21 jaar. Hij had een ernstig cocaïneprobleem, dat hem waarschijnlijk extra agressief heeft gemaakt. In de nacht na Koninginnedag 2010 was hij met de medeverdachte op pad toen ze twee meisjes ontmoetten. Opnieuw kwam de Colt ten tonele. Hij dreigde de meiden – van 16 en 17 jaar – dat ze moesten meekomen. Eenmaal op een rustige plaats vonden er verkrachtingen plaats. Voordat hij het eerste meisje verkrachtte zei hij dingen als: ‘Trek (snel) je broek naar beneden’, ‘Trek al je kleren uit’ en ‘Nu wil ik dat jullie mij allebei gaan pijpen’.

P. ontkende de verkrachtingen en erkende alleen dat hij de meisjes had gedwongen hem te pijpen.

Maar het hof achtte verkrachting bewezen. Eén meisje was ongesteld. Hij liet haar op handen en knieën zitten. Het hof vindt bewezen dat hij ‘aan het touwtje de tampon eruit trok’ en met zijn hand het meisje verkrachtte terwijl ze het uitschreeuwde van de pijn. Ook anale verkrachting achtte het hof in één geval bewezen.

De meisjes werden ook beroofd. Diezelfde nacht na Koninginnedag beroofde het stel volgens het gerechtshof nog iemand van een een portemonnee. Op 5 juni was er nog een poging van een beroving van een meisje door Michael P. en een medeverdachte waarbij een pistool op het slachtoffer was gericht. Ze gingen er toen onverrichterzake vandoor. Eind 2010 wist de recherche Michael P. en de medeverdachte te pakken.

Tbs opleggen?

De rechtbank veroordeelde Michael P. tot 16 jaar. Het hof vond dat niet in overeenstemming met de feiten en het werd 11 jaar.

P. kwam na voltooing van zijn detentie-periode, die begon in 2010, deels op vrije voeten. Dat kwam omdat hij niet lang voor de voltooing van zijn straf werd geplaatst de Forensisch Psychiatrische Kliniek Aventurijn in Den Dolder. Die instelling ligt dichtbij de lokatie waar Faber’s telefoon uit het netwerk verdween.

P. weigerde zich te laten onderzoeken door een psycholoog en psychiater zodat de rechters hem geen tbs konden opleggen. Hoewel nog niet duidelijk is welk bewijs er nu tegen P. ter tafel ligt in de zaak van Anne Faber, en de vrouw nog niet gevonden is, en dus niet duidelijk is of P. de dader is, is er nu commotie hierover.

De vraag rijst of rechters niet ook bij weigering van onderzoek tbs moeten kunnen opleggen. In De Telegraaf steunen de advocaten Richard Korver en Sébas Diekstra dit idee. Korver: ‘Je hebt als verdachte het recht op zwijgen, maar dat recht mag inmiddels ook in het nadeel van de verdachte worden uitgelegd.’ Diekstra noemt het ’hiaat in het rechtssysteem’ dat tbs niet opgelegd kan worden als onderzoek in het Pieter Baan Centrum geen uitsluitsel heeft opgeleverd.