‘Geldnood bij Britse justitie heeft desastreuze gevolgen’

Voortgaande bezuinigingen, en dan ook nog de verwachtte economische tegenslag door het coronavirus en de Brexit, zullen het Britse justitiesysteem zwaar treffen. Volgens een commentaar in de krant The Guardian zal dat vooral ernstige gevolgen hebben voor jongeren die met justitie in aanraking komen, en ook schade toebrengen aan de veiligheid en de Britse samenleving.

40% bezuinigd

Sinds 2010 is er op het Britse justitiesysteem 40% bezuinigd. De toestanden in Britse gevangenissen overschrijden al jaren de Britse en de Europese minimale standaard. Dit jaar werd bekend dat gedetineerden soms met geweld (“straffen”) onder de duim worden gehouden.

Door de maatregelen rond het coronavirus verslechtert de situatie nu extra snel. Met name voor kinderen in jeugdgevangenissen is dat desastreus. De meesten zitten op 40 minuten per dag na alleen achter de deur televisie te kijken. Bezoek aan jeugdgevangenissen is gestopt of minimaal.

Toekomstverwachtingen voor dit soort kinderen die na een paar jaar weer de samenleving ingaan zijn al slecht, en worden nu nog slechter, met name voor kinderen uit achterstandsgroepen.

Zalen gehuurd

Door de pandemie stijgt de periode dat verdachten in voorlopige hechtenis zitten sterk. En de wachttijden voor de behandeling van rechtszaken stijgen met alarmerend tempo. Ook is is de rechtsbijstand in de praktijk afwezig of danig onder de maat door de haast waarmee zaken worden behandeld of door de beperkingen van online-zittingen.

Uit geldnood zijn in het VK veel rechtbanken gesloten. Daarom zijn overgebleven rechtbanken extra zwaar belast. Er worden zalen gehuurd, bijvoorbeeld bij theaters, om toch zaken te kunnen behandelen.

Volgens de Guardian legt de regering van Johnson alleen nadruk op misdaadbestrijding en langere straffen. The Guardian:

Levens die in de wacht worden geplaatst of worden verspild in gevangenissen, mensen die geen zinvolle rehabilitatie kunnen krijgen, veroorzaken schade. Schade voor individuen en gezinnen en ook voor de samenleving. In plaats van verontwaardiging over misdaad aan te wakkeren met aankondigingen over nieuwe regels en langere straffen, zouden ministers zich moeten concentreren op essentiële reparaties van het systeem.