Holleeder: ik had 8 miljoen bij Endstra ingelegd

Willem Holleeder zei maandag voor de rechtbank dat hij na de ontvlechting met Cor van Hout nog 11,5 miljoen gulden aan Heineken-losgeld had. Daarvan zegt hij 8 miljoen te hebben ingelegd bij de criminele investeerder Willem Endstra. Holleeder vertelde maandag zijn versie van de afpersing van Endstra.

Door @Wim van de Pol

Holleeder zegt dat Cor van Hout en hij samen hun deel van het losgeld voor de Heineken-ontvoering inlegden bij Robbie Grifhorst. Alles stond op de naam van Grifhorst, ‘die kende geen verschil tussen wit en zwart geld’. Omdat Rob Grifhorst een contact van Cor van Hout was en niets met Holleeder te maken wilde hebben gaf deze zijn geld aan Cor van Hout die alle geld weer aan Grifhorst gaf. Grifhorst kocht voor de twee onder meer bezittingen op de Wallen en de Alkmaarse Achterdam. Die investeringen rendeerden. Holleeder maandag:

Grifhorst heeft er enorm veel geld mee verdiend ook met Endstra samen.

Na de aanslag in 1996 wilde Grifhorst (foto rechts) stoppen met Holleeder en Van Hout. Holleeder maandag:

Grifhorst wilde toen stoppen uit angst. Daarom is in 1996 alles verdeeld. Robbie had ook geen leuke tijd met Cor. Cor was een moeilijke man. Die aanslag en die dreiging dat was de druppel. En nou stop ik ermee, zei hij.

Verdeeld

Rob Grifhorst

Het geïnvesteerde Heineken-losgeld, dat in waarde was gestegen, werd verkocht en verdeeld. Eind 1996 was het ongeveer rond. Cor van Hout kreeg de panden in de Alkmaarse rosse buurt.

Nieuw is dat Holleeder nu zegt dat hij in 1996 geheel uit de bezittingen op de Wallen is gestapt (met name de gokhallen). Hij vond dat een risico omdat de gokhallen waardeloos zouden zijn als de gemeente de vergunningen eraf zou halen. Hij wilde in onroerend goed.

Ik had 11,5 miljoen en 8 miljoen bij Endstra geïnvesteerd. De rest hield ik cash. (…) Ik kon geen hypotheek krijgen maar geld had ik wel en daarvoor had ik Endstra nodig. Pas na de verdeling kreeg ik echt contact met Endstra.

Overigens wisten de kopers op de Wallen (o.a. ook Charles Geerts) volgens Holleeder niet dat het om Heineken-geld ging, alleen Endstra wist dat. Holleeder kreeg van Endstra geen bonnetjes, het was een kwestie van vertrouwen, zei hij.

Dan duiken Klepper en Mieremet weer op. Holleeder:

In 1997 hoorde ik van Endstra dat hij geld had aangenomen van Klepper en Mieremet. Mink Kok had mij nog verteld dat hij Endstra gewaarschuwd had dit niet te doen. Ik heb meerdere keren zelf gezien dat Endstra geld aannam van die twee.

Ik regelde beveiliging voor panden van Endstra en voor zijn zakenrelaties. Hij stuurde me met boodschappen naar criminele investeerders.

Rommelen

Op zeker moment liep het toch weer fout tussen John Mieremet en Willem Holleeder.

Holleeder:

Bij Mieremet is het gaan rommelen vanaf de aanslag bij Evert Hingst op de Keizersgacht [op 26 februari 2002].

Mieremet denkt volgens Holleeder dat hij erachter zat. De achtergrond lag in gedoe over bezittingen van Sam Klepper (die in 2000 was doodgeschoten). Holleeder:

Na de dood van Klepper mocht Sandra [Klepper’s weduwe en Holleeder’s vriendin] van Mieremet niet meer bij Jan Guijt de boekhouding [voormalig boekhouder van onder meer Klaas Bruinsma] laten doen.

Holleeder gaf op zeker moment een papier over een fiscale constructie aan Ria, de vrouw van Mieremet.

Vanaf dat moment dacht hij dat ik erachter zat. Steeds zei hij Hillis, Holleeder en Dino zitten erachter. In een verwarmingsbuis in zijn huis in België is trouwens het kenteken van Hillis’ auto aangetroffen. Hij wilde mij en Hillis vermoorden. Hij wilde ook Endstra onder druk zetten om te betalen. (…) Hillis had natuurlijk ook geld bij Endstra. Kan ik nu wel zeggen omdat hij overleden is.

Drama

Volgens Holleeder voelde Mieremet zich aangeschoten wild en wilde controle over zijn geld.

Vlak na aanslag kreeg hij de fiscus op zijn nek. Toen ging hij naar [officier van justitie Koos] Plooij om deal te sluiten daarna ging hij naar De Telegraaf.

De deal met justitie ging niet door, hoewel hij in een publicatie in De Telegraaf hier nog wel mee heeft gedreigd. Mieremet’s geld zat vooral bij Willem Endstra. Eind augustus 2002 kwam er een nieuw kantelpunt toen Mieremet Endstra in De Telegraaf de bankier van de onderwereld noemde. Holleeder vertelt hierover:

Dat was een groot drama na het De Telegraaf artikel. Banken zegden hun contacten met Endstra op. Dan begint Holleeder Endstra af te persen, zegt iedereen.

Dat is niet zo volgens Holleeder. Hij wilde wel bij Endstra in de buurt blijven omdat hij naar een zeggen 8 miljoen bij hem had ingelegd. Volgens hem heeft Mieremet het afpersverhaal ingestoken. Dit is in hoofdlijnen Holleeder’s reconstructie:

Op 26 augustus 2002 stond het verhaal van Mieremet in de krant. Op 28 augustus 2002 was Endstra op het hoofdbureau van politie in gesprek met de CIE. De CIE zegt nu dat Endstra daar zei dat hij van mij af wou. Maar het probleem van Endstra was in werkelijkheid Mieremet. Dan is er op 29 augustus een gesprek tussen Beckers [advocaat van de vrouw van Mieremet] en Endstra. Endstra zegt dan: ik ben slachtoffer. Dan zegt Beckers: misschien ben je wel afgeperst, niet door Ria niet door Mieremet maar door: en dan staat er: niet te verstaan, puntje puntje puntje. Ik dus.

Ria de vrouw van Mieremet had een stevige legale relatie met Endstra. Ze was medeaandeelhouder van California Properties, met daaronder een bedrijf met waardevol onroerend goed. Op 6 september tekende Endstra in het bijzijn van advocaat André Beckers een aandelenoverdracht, Ria werd uitgekocht, en Endstra betaalde een boete van 5 miljoen gulden. Het conflict tussen Endstra en Mieremet was daarmee uit de lucht. Maar Mieremet wilde meer volgens Holleeder.

Achterbankgesprekken

De liefde van Endstra voor Holleeder was vanaf dat moment bekoeld, zegt Holleeder. Mieremet wilde Holleeder bij Endstra weg hebben, zegt hij:

Vanaf maart 2003 deed Endstra zijn verhaal op de achterbank tegen de politie. Samen met Mieremet heeft hij dat het verhaal in elkaar gezet. Mieremet had hem aan alle kanten klem.

Holleeder krijgt de zwarte piet. In die gesprekken vertelt Endstra bijvoorbeeld dat hij van Holleeder hoorde dat die een aanslag op Mieremet zou gaan plegen (in 2002 op de Keizersgracht) en dat hij Mieremet nog had geprobeerd te waarschuwen. Holleeder:

Ze hebben dat verhaal van die waarschuwing over de Keizersgracht verzonnen.

Scheldestraat

Het verhaal dat Holleeder aan Kees Houtman een boete had opgelegd omdat hij een pand in de Amsterdamse Scheldestraat dat van Endstra zou zijn had gekocht komt volgens Holleeder ook uit de koker van Mieremet. De advocaten van Holleeder zegt dat uit administratie en verhoren met betrokkenen is komen vast te staan dat Endstra dat pand al niet meer had.

Slachtoffer?

De voorzitter van de rechtbank wilde van Holleeder weten of hij dan niet zelf ook zijn geld van Endstra wilde hebben, net als Mieremet? Holleeder:

Ik heb gezegd, Wim, kan ik ook wat krijgen? Toen heeft hij tegen mij gezegd Wim we gaan de rit samen uitzitten. Maar aan het eind van de rit moest Endstra gewoon doen wat Mieremet zei. (…)  Mieremet had hem klem met de bv’s, hij kon een verhaal maken. Nee dat van Ria dat is legaal geld. (…) Ik heb nooit de indruk gekregen dat ik mijn geld niet zou krijgen. (…) Ik ben een man van vertrouwen. Met Grifhorst hadden we ook nooit wat op papier. Zo was dat met Endstra ook. We hebben nooit wat op papier gezet. (…)

Holleeder ontkent dus Endstra te hebben afgeperst. Voorzitter Frank Wieland vroeg:

Dus u was min of meer het slachtoffer?

Slachtoffer is misschien een groot woord. Ik ben gewoon de lul. (…) Endstra heeft geen 20 miljoen aan mij betaald. Het is ook vastgesteld dat ik het niet heb.

Tapgesprekken

De advocaten van Holleeder zeggen dat uit tapgesprekken die ze het afgelopen jaar hebben opgedoken uit oude onderzoeken veel van wat Holleeder zegt te onderbouwen en te bewijzen is.

In dit verband is er één zeer opvallende omissie in die oude stukken. Op het moment dat de emoties hoog opliepen toen Mieremet in 2002 in De Telegraaf naar buiten trad liep er een witwas-onderzoek naar Endstra (“Buizerd”), waarin telefoons werden getapt. Juist in die cruciale periode zou er niet zijn getapt.

Advocaat Sander Janssen tegen de rechtbank:

Ik vind het moeilijk te geloven dat er niet is getapt in dat nog actieve witwasonderzoek, juist als er zo’n artikel in de krant verschijnt.

Donderdag gaat het verhoor van Holleeder verder.

Zie ook:

Holleeder: ‘Astrid zei je moet Cor voor zijn’

Holleeder noemde de naam van de Allesweter niet