Zondagavond startte bij RTL4 de 6-delige tv-serie Judas, naar het boek van Astrid Holleeder. De eerste aflevering begint met de aanslag op Cor van Hout in de Deurloostraat. Vervolgens wordt er via veelvuldige flashbacks geschakeld in de tijd, waardoor er voor een leek, moeilijk een touw aan vast te knopen is. Er keken meer dan 1 miljoen mensen.
Door Timo van der Eng
Hoofdrollen zijn er voor Gijs Naber (Willem) en Rifka Lodeizen (Astrid). Naber, met een middels de grimeur verkregen forse gok, speelt voortreffelijk. Hij switcht makkelijk tussen een paranoïde, veeleisende broer en de getapte jongen uit de Amsterdamse Jordaan. Zijn houding, zijn manier van lopen en praten, alles refereert aan Willem Holleeder. Ook Lodeizen is uitstekend. In zo’n beetje alle scenes voel je haar worsteling, haar angst, haar zoeken naar een uitweg.
Opname-apparatuur
Marit van Bohemen (die mevrouw die tijdens het Holleeder-proces in de Bunker in Osdorp werd betrapt met opname-apparatuur) speelt een wat 1-dimensionale Sonja. Dat ze niet de snuggerste van de twee zussen is wordt in de serie wel erg uitvergroot. Verder is de casting van Bas Keijzer als Cor van Hout wat ongelukkig. Hij lijkt meer op een Zuid-Duitse schlager-zanger, dan op de Heineken-ontvoerder.
De serie is geregisseerd door Joram Lürsen, onder andere de maker van de succesvolle films als In Oranje, Bankier van het verzet en Alles is liefde. En dat is aan de afleveringen te zien. Dat neemt niet weg dat er een paar missers in de serie zitten. In de eerste aflevering bijvoorbeeld zit een continuïteitsfoutje. Als Cor van Hout in een Chinees restaurant zit drinkt hij een van zijn veelvuldige biertjes half leeg; in het volgende shot is het glas weer vol. Ook kun je je afvragen of Van Hout aan Astrid heeft moeten uitleggen wie Spic en Span waren. En zal moeder Stien tijdens het kijken naar haar zoon in College Tour echt hebben geroepen: ‘Ze hadden ‘m levenslang moeten geven!’?
Er wringt iets aan deze Judas
Toch wringt er ook nog iets anders aan deze Judas. Het proces tegen Willem Holleeder is nog in volle gang en ook in deze televisieserie wordt hij (weer) neergezet als de paranoïde onderwereldfiguur die achter verschillende liquidaties zit, waaronder die van zijn voormalig bloedgabber en zwager Cor van Hout. Een man ook die zijn kleine neefje een pistool tegen zijn hoofd zet. Maar het is uiteindelijk aan de rechters om op basis van feiten vast te stellen of Willem Holleeder schuldig is of niet.
Musical?
De serie is ‘geïnspireerd’ op het succesvolle boek van Astrid Holleeder en vertelt haar verhaal. Aangevuld met haar verklaringen in de rechtbank en andere publicaties. Zo is gekleurde non-fictie fictie geworden met de uitstraling van ‘waargebeurd’. Volgens Astrid is haar broer schuldig aan tenminste zes liquidaties en dat draagt ze uit via haar boek, tv-serie en een theaterstuk (waar blijft de musical trouwens?). Via een uitgekiende mediastrategie heeft ze het beeld van Willem Holleeder als knuffelcrimineel om weten te zetten in dat van een gevreesde, nietsontziende, gestoorde crimineel. Dat beeld lijkt nauwelijks meer bij te stellen. Maar wordt het niet eens tijd voor iets meer nuance?
Lees ook:
Dit verdient Astrid Holleeder aan haar broer