De officier van justitie in Amsterdam heeft een relatief hoge straf geëist tegen de Pool W. S. (30): zeven jaar cel. Hij zou op 18 maart 2016 op gewelddadige wijze een 20-jarige Australische studente hebben mishandeld en verkracht.

Door Wim van de Pol

De studente fietste die nacht tegen 01.00 terug naar haar woning in Amstelveen langs de Amsteldijk in Amsterdam-Zuid toen ze door een tegemoetkomende man werd aangesproken en daarna onmiddellijk van haar fiets werd getrokken en met vuisten bewerkt. Daarna trok de man haar mee de berm in waar hij zowel haar mond als (waarschijnlijk) haar vagina penetreerde. Voor en na die daad bleef hij haar met zijn vuisten slaan. Het meisje raakte meermalen buiten westen. Haar kleding werd deels weggescheurd.

Een voorbij komende fietster sprak de man aan en riep hem te stoppen. Toen er nog een voorbijganger langskwam sloeg de man op de vlucht en rende hij in de richting van de stad.

In het ziekenhuis is vastgesteld dat ze ernstige verwondingen aan haar gezicht had opgelopen en ook een gebroken oogkas. Bij het meisje is later een post-traumatisch stresssyndroom vastgesteld.

Zaandammer

Aanvankelijk plaatste de recherche het incident in een serie van verkrachtingen in Amsterdam van vrouwen die na het uitgaan naar huis fietsten (daar is later een verdachte voor aangehouden en veroordeeld).

In 2017 werd de Pool na een dna-match aangehouden. In de liezen van het slachtoffer is een volledig profiel van de verdachte gevonden. In de mond en de vagina een onvolledig profiel.

Tot op de terechtzitting van donderdag houdt de man vol zich niets van het gebeurde te kunnen herinneren. De Zaandammer zei wel in Amsterdam te zijn geweest. Hij was bij een vriend die ‘enkele flessen wodka’ in huis had en was dronken geworden. Enkele uren voor de verkrachting verwijderden surveillerende agenten hem nog uit het portiek van een woning in Amsterdam-Zuid waar hij lag te slapen, zo is gebleken uit politiesystemen. Hij wist nog wel dat hij per tram en trein naar Zaandam was gekomen waar hij de volgende dag om 09.00 zei te zijn ontwaakt.

Uit Australië

Het slachtoffer zag de verdachte donderdag voor het eerst na de verkrachting. Ze was voor voor de zitting overgekomen uit Australië in gezelschap van haar moeder. Ze zei in een emotionele verklaring dat het heel erg slecht met haar ging en geen schim meer is van de persoon die ze was. ‘Hij liet me op twee manieren lijden. Ten eerste door het verdriet wat hij mijn familie heeft aangedaan.’ Haar moeder kwam na de verkrachting over uit Australië. De vrouw zei niet te werken, voortdurend angsten te hebben, ’s nachts niet te durven slapen, en aan depressies te lijden.

Ze zei jarenlang het gezicht van de dader op straat te hebben gezocht en ook te hopen op een straf van de voorzienigheid ‘die de rechtbank niet kan geven’. Ze richtte zich persoonlijk tegen de verdachte: ‘ik hoop dat je ooit eerlijk zult nadenken over wat je bij mij hebt aangericht’.

Door de arrestatie van S. en het proces zei ze opnieuw in een ernstige neerwaartse spiraal terecht te zijn gekomen.

Akelig

S. leek de verhandeling onbewogen aan te horen. Desgevraagd zei hij de foto’s die hij van het slachtoffer had gezien ‘akelig’ te vinden.

Hij werkte mee aan gesprekken met psychiater en psycholoog. Die constateerden aanwijzingen voor een anti-sociale stoornis en grote problemen met drugs en alcohol. Definitieve conclusies zijn er niet omdat het door taalproblemen niet tot een opname in het Pieter Baancentrum in Utrecht is gekomen.

Na beraad besloot de rechtbank donderdag dat het geen zin heeft om de man alsnog daar te laten onderzoeken, weer met verwijzing naar het taalprobleem en dat de familie van de man in Polen is en dus niet kan worden ondervraagd. Het is al met al zeer de vraag of de rechtbank voldoende motivatie ziet om de man tbs op te leggen. De verdachte zei geen mening te hebben over een beslissing of hij al dan niet bij een tbs behandeld zou moeten worden.

S. werkte als elektromonteur in de bouw maar gleed af door een verslaving aan heroïne en door zijn alcoholgebruik. Hij is in Polen veroordeeld voor gewelddelicten en in Nederland voor diefstallen.

De officier van justitie zegt tot de hoge strafeis van zeven jaar te komen door de combinatie van de verkrachting met het toegepaste geweld, ook na de daad, en de onverhoedse aanval. De advocaat van S. vindt dat deze strafverzwaring veel te ver gaat.

De uitspraak is waarschijnlijk over twee weken.