De man die begin september ontsnapte uit de tbs-kliniek in Nijmegen voelde zich gefrustreerd omdat hij na een eerdere onttrekking aan een verlof was teruggeplaatst van de resocialisatie-afdeling naar een behandelafdeling van deze Pompe-kliniek. Dat heeft Dennis P. in een gesprek met Crimesite laten weten.

Door Wim van de Pol

Hij ontsnapte in de nacht van maandag 2 september op dinsdag 3 september uit de Pompe-kliniek maar werd dezelfde nacht weer aangehouden bij zijn vriendin. Na die ontsnapping onttrokken zich overigens nog twee tbs’ers uit de Pompe-kliniek aan hun verlof. De laatste is nog niet aangehouden een andere werd op een camping weer opgepakt.

Dennis P. zegt Crimesite te hebben benaderd omdat in de media foutief is bericht over zijn veroordeling: namelijk dat hij een ernstig zedendelict op zijn naam zou hebben. Dat is niet zo, hij is veroordeeld voor gewapende overvallen en een inbraak, dat nadat hij al eerder een veroordeling voor gewapende overvallen had gehad.

Resocialisatie-afdeling

Dennis P. zegt te zijn ontsnapt nadat zijn verloven waren ingetrokken. Dennis P. zegt erover:

Ik zat sinds eind 2013 in de Pompe-kliniek. In de eerste twee jaar heb ik geen verloven gehad. Daarna kreeg ik begeleide verloven. Twee jaar lang heb ik met verloven op de resocialisatie-afdeling van de Pompekliniek gezeten. Ik wil geen klaagzang houden, maar doordat er zo veel mensen zich met je bemoeien en iedereen overal zijn plasje over moet doen duren de dingen heel lang. En ze hebben mij vaak dingen voorgeschoteld die niet waar bleken of dingen die niet nagekomen werden. Daardoor heb ik op een bepaald moment een terugval gehad met drank- en drugsgebruik. Ik ben 24 uur ongeoorloofd afwezig geweest. Daarom plaatsten ze me vanaf de resocialisatie terug naar binnen naar een behandelafdeling. Ik zou waarschijnlijk al mijn verloven een jaar lang kwijt zijn omdat ik 24 uur afwezig was geweest.

Drugs over het hek

Op zeker moment kwam P. ook op isoleerafdeling en op de separeerafdeling terecht na een mishandeling. Dennis P.:

Ik heb twee weken op een behandelafdeling gezeten waar ik al jarenlang had gezeten. En er gebeurde maar niks. Toen heb ik iemand gevonden die wat drugs over het hek wilde gooien en dat is gezien door een mede-patient en die vond het nodig om mij te verraden. Toen ben ik uit mijn cel gehaald zodat ze mijn cel helemaal konden onderzoeken en ik moest helemaal strippen en gevisiteerd worden. Ik kwam erachter wie mij verraden had. Op een dag kwam ik die jongen tegen en ik heb hem ik een tik verkocht. Toen kwam ik in een isoleer-afdeling: twee weken lang niet eruit alleen eten en drinken en tv. Ik dacht, zeker na die aangifte van de mishandeling, dat ik zeker een jaar mijn verloven kwijt zou zijn. Op dat moment heb ik bij mezelf bedacht: ik moet gewoon weg hier. Ik dacht, ik kan ervoor kiezen om uit mijn plaat te gaan tegen de mensen hier, ik kan het hele interieur gaan slopen of ik kan proberen hier weg te komen. Toen ze mij op een maandag vertelden dat ze zeven dagen zouden wachten voordat ze mij iets zouden vertellen over hoe het verder zou gaan met mijn situatie dacht ik nu moet ik echt weg. (tekst gaat door onder reclame)

 

Bestek

P. wist te ontsnappen door gebruik te maken van het bestek dat hem bij het eten werd uitgereikt. Hij zat inmiddels op de separeerafdeling, iets minder zwaar dan de isolatieafdeling. P.:

Ik weet heel goed hoe het terrein er hier uitziet. Ik ken het als geen ander. Toen ik mijn eten kreeg heb ik mijn bestek weten achter te houden bij het ophalen van het blad met eten. Ik heb het bestek in een kastje in mijn cel verstopt, waar ik later ook schroeven uit kon draaien. Het raampje in de cel is van driedubbel beveiligd glas dat is bestand tegen schoppen en slaan. Ik zag dat er een stalen sponning inzat daar heb het mes tussen geduwd en als een wig gebruikt. Toen ik ging wrikken merkte ik dat het glas brak en verpulverde zodat ik door de siliconenlagen heen kon zagen. Zo kon ik gat in het separeerraam groter maken en toen ik verder ging kon ik het naar buiten buigen en kon ik door het raam naar buiten. Toen ben ik het dak opgegaan en de halve kliniek overgerend en bij het voetbalveld naar beneden gegaan. De vork en de lepel heb ik gebogen en stukken laken omheen gewikkeld. En de schroeven heb ik door mijn schoenen heen geschroefd. De vork en de lepel en de schroeven heb ik zo kunnen gebruiken om het hek over te klimmen. Bij de hoek van het hek ben ik erover gegaan.

Dennis P. zit inmiddels weer op een behandelafdeling van een andere kliniek. Wanneer hij weer op verlof zal kunnen is niet bekend.