Van ongeveer 30.000 mensen die veroordeeld zijn voor strafbare feiten wordt het dna ten onrechte niet opgenomen in de nationale databank voor dna, wat betekent dat er zaken kunnen zijn waarin deze mensen strafbare feiten hebben gepleegd die niet worden opgelost. Dat staat in een boek van dna-deskundige Lex Meulenbroek: DNA Zoekmachine.

Groeiende groep

De veroordeelden ontlopen de afname omdat ze onvindbaar zijn in Nederland of naar het buitenland zijn gegaan. Meulenbroek schat de groep op 13 procent van de veroordeelden voor zwaardere delicten die verplicht dna-materiaal moeten afstaan. Sinds 2005 staat in de wet dat mensen die voor zwaardere delicten worden veroordeeld dna moeten afstaan. Volgens Meulenbroek groeit de groep die dat niet doet jaarlijks met zo’n 2.000 tot 3.000 personen.

Een voorbeeld van iemand bij wie eerder geen dna werd afgenomen is de moordenaar van oud-minister Els Borst. Hij werd pas na een jaar opgepakt en vermoordde in die tijd zijn zus.

Wetswijziging

In de databank van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) zit dna van zo’n 360.000 personen.

Omdat het afnamemoment na de veroordeling plaatsvindt, ontliepen inmiddels duizenden veroordeelden de afname van dna. Het probleem is al langer bekend. De regering bereidt inmiddels een wetswijziging voor om het probleem aan te pakken. Als de nieuwe wet er is kan kan er na de aanhouding en voor de veroordeling celmateriaal worden afgenomen. Dat dna wordt bewaard en pas naar de databank gebracht na de veroordeling, dat heet ‘conservatoire afname’.

Zie ook:

Automatisering dna-proces met nieuwe software moet misdrijf sneller oplossen