Bij de laatste gevangenisopstand in Ecuador zijn in ieder geval 31 lichamen geborgen. Maar waarschijnlijk zijn er tientallen meer slachtoffers gevallen. De driedaagse rellen begonnen zaterdag in de Penitenciaría del Litoral in Guayaquil. Een krant in Ecuador sprak met een beveiliger die werkt in de gevangenis.

Gevaarlijkste gevangenis

In die gevangenis zijn er de laatste jaren zes bloedbaden geweest na onlusten, waarbij meer dan 220 gevangenen zijn vermoord, het is de gevaarlijkste gevangenis in Ecuador.

Officieel zaten er in de gevangenis op 21 juli 5.631 mannen gedetineerd, de meesten zijn veroordeeld voor drugsdelicten.

Rond Guayaquil worden maandelijks vele tonnen cocaïne vervoerd die deels naar Nederland of België worden verscheept in de containerhaven. Of in vissersboten richting de Verenigde Staten. Vorige week is er een burgemeester van een grote stad geliquideerd.

‘Schieten duurde hele nacht’

Net als in de meeste gevangenissen in Zuid-Amerika is er vooral beveiliging rondom de inrichting, binnen is die beperkt. Binnenin maken in feite de gedetineerden de dienst uit, en dan vooral criminele organisaties zoals Los Lobos en Los Tiguerones. De rellen van de afgelopen week waren een confrontatie tussen verschillende groepen.

Een beveiliger legt uit wat hij ervan heeft gehoord en meegemaakt:

Het begon allemaal op zaterdag 22 (juli 2023) rond 16.00. We hadden normale dienst. Om 15.45 begonnen de gevangenen elkaar met stenen te bekogelen in paviljoen 8 en 9. In paviljoen 9 zit de georganiseerde bende van Los Lobos en in paviljoen 8 de bende van Los Tiguerones. In dit geval gooide Los Lobos – ik weet niet waarom – stenen naar Los Tiguerones. En vanaf paviljoen 8 reageerden Los Tiguerones met geweerschoten.

Het schieten duurde de hele zaterdagnacht en ging de hele volgende dag door. Maandag kon ik bij een nooduitgang met een gevangene praten. Ik hoorde dat Fito, de leider van Los Choneros, een vredesakkoord heeft bereikt met alle bendes, behalve met Los Lobos.

Omdat Los Lobos zich niet bij dat vredesakkoord wilde voegen, wilden de anderen territorium winnen. En terwijl het conflict escaleerde, sloten de gevangenen van Los Águilas, Los Latin Kings, Los Fatales zich aan en begonnen ook tegen de Lobo’s. Kortom, het geweld was allemaal gericht tegen Los Lobos.

Hij vertelde me ​​dat er tot maandag minstens 50 doden zijn gevallen. Maar het zal moeilijk zijn om ze te herkennen omdat ze in delen zijn, ze snijden hun hoofd en benen af. Sommige zijn verbrand. De afbeeldingen die op sociale netwerken verschijnen, zijn echt.

Om onze veiligheid en ons leven te beschermen, zijn de bewakers van de gevangenis diezelfde zaterdag geëvacueerd. We hebben geen telling uitgevoerd, zoals dat normaal gesproken gebeurt. We moesten zelfs vechten met de Nationale Politie omdat ze de deur sloten en ons er niet uit wilden laten. We kregen vuistgevechten en ze gooiden traangas naar ons. Er werd geschoten en ze wilden ons er niet uit laten.

Als er geen rellen zijn, hebben we op een normale dag vier agenten voor elk van de 12 paviljoens. Zij zorgen voor het tellen. Daarnaast zijn er nog drie andere beveiligers die in de torens zitten die in elk paviljoen staan. Er zijn nog anderen die belast zijn met het toelaten van nieuwe gevangenen. Ze brengen ze naar de paviljoens die ze kiezen, afhankelijk van of ze mensen van de bendes hebben die ze ontvangen zodat ze veilig zijn.

Om dagelijks de bevolking te kunnen tellen maken onze superieuren afspraken met de commandanten van de bendes zodat we kunnen tellen. Ze doen ons daar niets, maar het is altijd met toestemming van de bendes omdat zij de gevangenis beheren. Ze geven ons ook toestemming om de gevangenen naar de hoorzittingen, naar de polikliniek of naar een andere overplaatsing te brengen.

Tijdens het bloedbad kwam de politie niet binnen, ze waren alleen buiten en bewaakten de omtrek. Dit is altijd het geval wanneer er conflicten zijn, ze wachten gewoon tot ze kalmeren en stoppen met schieten en elkaar doden om binnen te komen en zeggen dat ze de controle hebben. Pas dinsdag kwamen de politie en het leger binnen, misschien omdat de gevangenen geen munitie meer hadden en gekalmeerd waren.

De maffia heeft de macht en wij zijn er alleen maar om te doen alsof. De foto’s die ze laten zien op internet zijn leugens, om de burger gerust te stellen. We vertrekken bij rellen altijd omdat er niemand is om ons te helpen. Werken bij Penitentiaire Inrichting Litoral is leven met onzekerheid. We weten niet of het vandaag, morgen of overmorgen net zo los gaat als zaterdag.

Dit is mijn eerste schietpartij. Ik vind dat we veilig moeten kunnen werken. We hebben te weinig steun vanuit de overheid. We zouden een goed kogelwerend vest moeten hebben en een levensverzekering. Nadat er drie collega’s waren vermoord zeiden ze dat ze ons salaris gaan verhogen, maar ik heb er nog niets van gezien.