Hierom praat Holleeder over het Heineken-geld

Op de tweede dag van het verhoor van Willem Holleeder door de rechtbank ging het vooral over het Heineken-losgeld. Waarom zo ver terug in de geschiedenis? Holleeder gaf het antwoord.

Door @Wim van de Pol

Waarom begint u in uw verklaring met het Heineken-losgeld, vroeg de jongste rechter donderdagmorgen.

Mijn zusjes zeggen dat ik op het leven van Cor [van Hout] heb gejaagd. En dat ze dat zeggen, dat komt voort uit het geld.

Holleeder vindt het van groot belang om haarfijn uit te leggen hoe Cor van Hout en hij vanaf 1983 met het Heineken-losgeld zijn omgegaan, waar het is geïnvesteerd, en hoe dat kapitaal uiteindelijk in 1996, na de eerste aanslag op Van Hout is verdeeld.

Holleeder zou Cor hebben proberen te vermoorden, al in 1996, en uiteindelijk ook hebben vermoord om zijn geld in handen te krijgen, zo hebben zijn zussen immers verklaard. Holleeder wil dat idee ontkrachten.

Astrid en Sonja beweren dat ik geld van Cor wilde afpakken. Dat is absoluut niet waar. Waarom zou ik met Klepper en Mieremet af willen afpakken wat al goed draait. De Achterdam was nog van ons in 1996. Wat moet ik met hen delen. Ik had geen motief.

Een tweede belang van Holleeder is dat hij wil aantonen dat Sonja en Astrid Holleeder over het geld en de verdeling hebben gelogen. En het derde belang is dat hij aannemelijk wil maken dat hij een groot financieel belang had bij vastgoedman Willem Endstra. Maandag zei hij voor het eerst dat hij 8 miljoen gulden Heinekengeld bij Endstra had ingelegd. Hij wil het beeld van hem als afperser van Endstra afbreken, hij heeft – zegt hij – nooit afgeperst.

Goudsnip

De rechtbank stelde hem veel vragen over de omstandigheid dat hij tijdens zijn afpersproces (Kolbak) een heel ander verhaal verhaal verteld. Waarom vertelt hij nu wel over bijvoorbeeld zijn geld bij Endstra, over zijn bezittingen tot 1996 op de Wallen en in Alkmaar? Holleeder:

Bij Kolbak heb ik niks gezegd omdat het allemaal Goudsnip zou raken.

Goudsnip is het onderzoek dat justitie begon naar witwassen van het Heineken-losgeld, precies in de tijd dat het onderzoek naar de afperszaak Kolbak bezig was. Justitie deed invallen op de Alkmaarse Achterdam op zoek naar het geld van Holleeder. Dat vonden ze echter niet. Ze kwamen wel op het spoor van het geld van Cor van Hout (vermoord in 2003) en zijn echtgenote Sonja Holleeder. Als hij toen had gepraat was justitie ook achter hem aangekomen en bovendien zegt hij zus Sonja uit de wind te hebben willen houden:

Ik heb nooit verwacht dat ik negen jaar zou krijgen. (…) Ik heb toen mijn zus willen beschermen. Mijn afweging was dat ze veroordeeld zou worden, en dat ze haar spullen kwijt zou raken. Voor Endstra had ik best een paar jaar willen zitten en voor mij zusje ook. Maar in deze zaak zijn de belangen groter. Nu gaat het om levenslang. (…) In de Kolbak-zaak had ik een belang om te liegen. In deze zaak heb ik het belang om de waarheid te zeggen. Astrid en Sonja hebben trouwens ook alles gelogen in Goudsnip.

Sonja sloot in 2013 als verdachte een deal voor 1,1 miljoen euro, op voorwaarde dat als boven water zou komen dat ze loog, de deal ongeldig zou worden verklaard.

Volgens Holleeder ligt daar het motief van zijn zusjes om leugens over hem te vertellen.

Hillis

Holleeder noemde nog een probleem dat hem in de periode van Kolbak verhinderde open kaart te spelen:

Bij Kolbak heb ik ook de waarheid niet gezegd over Hillis.

Stanley Hillis (doodgeschoten in 2011) leefde in die jaren nog, hij vormde toen nog een gevreesde macht in de Nederlandse onderwereld. Holleeder durfde bijvoorbeeld toen niet te zeggen wat hij maandag wel zei: dat Hillis ook veel geld bij Willem Endstra had ingelegd.

Mensen die bij Endstra hebben ingelegd, daar kent hij er meer van. Maar hij noemt geen namen.

Als ik zeg wie er bij Endstra heeft geïnvesteerd krijgen ze morgen de FIOD aan de deur.

Parijs

Er is nog een belang waarom Holleeder in zijn eerder afgelegde verklaring veel over het Heineken-geld vertelde: Thomas van der Bijl, die in 2006 werd vermoord, volgens justitie in opdracht van Holleeder). Van der Bijl was de zetbaas van Cor van Hout op de Achterdam in Alkmaar en heeft Holleeder beschuldigd van afpersen en moorden. Holleeder wil gaan aantonen dat Van der Bijl loog over het opgraven van het losgeld in Parijs en ook op andere punten ongeloofwaardig is.

Gaatje

“Bouwvakker” Robbie Grifhorst was de man aan wie Cor van Hout het losgeld van hem en Holleeder overhandigde om te investeren. Holleeder zegt erbij geweest te zijn dat Van Hout in de loods waar Freddy Heineken en Joop Doderer gevangen zaten naar de twee liet kijken door een gaatje.

Hij was erg geschrokken en hij wilde wegrennen en toen is Cor met hem gaan praten. Grifhorst kon niet meer terug. Zijn bedrijf stond ook ingeschreven daar op de Heining. Het was een trucje van Cor. Cor zei letterlijk: die zit aan een touwtje.

‘Hij zat eigenlijk de tang’, vroeg de oudste rechter?

Ja, zo moet u dat zien.

Wit verdienen

Holleeder zegt dat van meet af aan zijn doel was om “wit” zijn geld te verdienen met het Heineken-geld. De investeringen bij Grifhorst waren bedoeld om bedrijven te kopen stukje bij beetje zaken op zijn eigen naam te krijgen. Totdat Grifhorst eruit wilde stappen. Toen kwam hij met Endstra in aanraking. Middels een ingewikkelde verrekening deed Holleeder naar eigen zeggen afstand van zijn bezittingen op de Wallen (Grifhorst deed dat over aan Endstra) en legde hij 8 miljoen bij Endstra in voor investeringen in vastgoed.

Achterdam

Hij zegt dat zijn zus Astrid voor Cor van Hout de prostitutiepanden op de Alkmaarse Achterdam wilde gaan runnen. Daar zegt hij in de winter van 1996-1997 een stokje voor te hebben gestoken:

Ik was bezig met van de onderwereld in de bovenwereld te komen en zij wilde in die prostitutie gaan werken. Dat gunde ik haar niet. In de onderwereld ken je alleen een auto kopen en een klokje kopen. Ik probeerde me daar uit te ontworstelen. Ik zei: jij maakt je studie rechten af. Toen is Thomas van der Bijl dat op de Achterdam gaan doen.

Holleeder kreeg toen zwarte inkomsten uit onder meer seksclub Satyricon in Amsterdam, die Endstra ook van Grifhorst had overgenomen. Hij zag Endstra als een tweede Grifhorst en zegt vanaf 1996 een nieuwe poging te hebben willen doen via investeringen in vastgoed in de bovenwereld stukje bij beetje “wit” te gaan verdienen: