Door Wicher Wedzinga.
De rechtbank Amsterdam gunt de ouders van de slachtoffers van Robert M. het spreekrecht. Maar een wettelijke basis daarvoor bestaat niet. Sterker nog: de wetsystematiek verzet zich tegen het toekennen van een dergelijk (afgeleid) spreekrecht en een wetsvoorstel om dat spreekrecht wel te regelen is nog in de maak.
Door Wicher Wedzinga.
Morgen verschijnt het boek van de hand van Ton Derksen over de Deventer Moordzaak: Leugens over Louwes. In het boek worden 28 leugens opgesomd, die tot doel hadden om Louwes als moordenaar van de weduwe Wittenberg achter de tralies te krijgen. Leugens die vooral uit de koker van het Openbaar Ministerie komen. Het is een zeer gedegen en doorwrocht boek, dat zich goed laat lezen.
Door Wicher Wedzinga
Op 14 oktober 2011 heeft de rechtbank Amsterdam in een cold case-zaak een man veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf voor een serie verkrachtingen, aanrandingen, berovingen en gijzelingen die hij in 1996 had gepleegd. Op zichzelf niet erg opmerkelijk, ware het niet dat het Openbaar Ministerie in deze zaak 4 jaar en 3 maanden gevangenisstraf plus tbs had geëist.
Door Wicher Wedzinga
Dat het Openbaar Ministerie in ons strafvorderlijk stelsel de lakens uitdeelt, zal een ieder die over meer dan gemiddelde kennis van het strafrecht beschikt inmiddels duidelijk zijn. Hells Angel Harry S., die naar verluidt wordt verdacht van afpersing en witwassen, moet hiervan voorlopig de wrange vruchten plukken. Hem is nota bene door het Openbaar Ministerie het recht ontzegd om rechtsbijstand te krijgen door een advocaat van zijn keuze, in dit geval mr. A. Moszkowicz.
Het recht op aanwezigheid van een advocaat bij het politieverhoor is zeker in ons land een belangrijk onderwerp. Dat recht kennen wij niet en ook nadat het EHRM in de zaak Salduz het pad daartoe leek te hebben geëffend, zijn we niet verder gekomen dan in rechte te erkennen dat een verdachte voor zijn eerste verhoor een advocaat mag raadplegen. Dat stelt natuurlijk niet veel voor omdat de verdachte en zijn advocaat vaak over weinig relevante informatie beschikken en dat eerste verhoor inhoudelijk niet veel hoeft voor te stellen.
Door Wicher Wedzinga.
Het juridisch gevecht van de familie Poot tegen de verkwanseling van het grondgebied rond Schiphol dat zij als directeuren van Chipshol ooit hadden gekocht duurt al bijna twintig jaar en lijkt in een beslissende fase te zijn beland. De 600 hectare grond waarmee vader en zoon Poot visionaire plannen hadden werd bijna letterlijk onder hen weggetrokken door een vonnis van rechter Westenberg.
Door Wicher Wedzinga.
Door Wicher Wedzinga
Recentelijk is het wetsvoorstel “minimumstraffen voor recidive bij zware misdrijven” ingediend door minister Opstelten en staatssecretaris Teeven. Onder het motto dat zwaarder straffen helpt, moet de recidivist van ernstige misdrijven worden aangepakt. Dat klinkt stoer en het zal ongetwijfeld op veel maatschappelijke bijval kunnen rekenen, maar het zal in de praktijk weinig uitmaken. Het is een vorm van window dressing, bedacht door twee opportunistische politici.
Door Wicher Wedzinga
De Commissie Evaluatie Afgesloten Strafzaken (CEAS) is recent in opspraak geraakt vanwege haar conclusie dat de telefoontaps in de zaak tegen Hüseyin Baybasin niet waren gemanipuleerd. Die conclusie wekte bij menigeen verbazing omdat de door de toegangscommissie geraadpleegde Amerikaanse deskundigen slechts een kloon van de opslagschijf kregen en het resultaat van hun onderzoek dus minder betrouwbaar lijkt te zijn, terwijl alle deskundigen oordeelden dat in de afgeluisterde gesprekken onregelmatigheden waren te horen.
Door Wicher Wedzinga
Het spreekrecht voor slachtoffers van bepaalde ernstige misdrijven als moord en doodslag zal volgens staatssecretaris Teeven worden uitgebreid. Op initiatief van SP-kamerlid Janssen. neemt de rechtbank Amsterdam het voortouw met een proef waarin na het vonnis waarin de rechter vaststelt dat de verdachte schuldig is, het slachtoffer of diens nabestaanden in de gelegenheid worden gesteld zich tot de dader te richten.
{jcomments off}{jcomments on}Door Wicher Wedzinga.
Het is de hoogste tijd dat de wrakingprocedure wordt herzien en het is een teken aan de wand dat de amateuristische gang van zaken in het proces Wilders de oorzaak is geweest dat de Raad voor de Rechtspraak de processuele inrichting van deze procedure tegen het licht houdt. Een rechter die vermoedt wordt partijdig te zijn, kan worden gewraakt en wordt vervolgens door directe collega’s beoordeeld. Tot welke kinderachtige taferelen dat kan leiden hebben we in de zaak Wilders gezien.
