De verdachten van de moordaanslag op Djordy Latumahina, zijn vriendin en hun kind hadden besloten niet te zwijgen maar vragen van de rechtbank te beantwoorden. Toen er zwakke plekken in hun verhaal aan het licht kwamen, steeg de spanning tot grote hoogte.
Door Wim van de Pol
Rechters zien graag dat verdachten ter zitting hun visie op de feiten geven. Al is het alleen maar om een als vanzelf door de politie wat ingekleurd strafdossier beter in perspectief te kunnen zien. Een verdachte heeft zwijgrecht en een rechter mag daar voor wat betreft de beoordeling van de feiten geen consequenties aan verbinden.
Maar bij iets zo pijnlijk en afgrijselijk als een moordaanslag waarbij per vergissing een willekeurige jonge vader het leven laat, zijn vriendin zwaargewond raakt en ook hun kind de kogels om de oren vliegen, lijkt het sowieso beter voor een verdachte niet stoïcijns te zwijgen.
Witte vlekken
De hoofdverdachten zijn de broers Cedric R. en Wendell R., Ulrich B., Tony D. en Djurgen W.. De laatste twee ziet het Openbaar Ministerie als de schutters. Allemaal spraken ze spaarzaam in de maandenlange aanloop naar deze inhoudelijke behandeling. Dinsdag gaven ze echter meer antwoorden.
Naarmate de Amsterdamse rechters bij het voorhouden van de feiten dichterbij de fatale dag van 8 oktober 2016 kwamen traden er soms wat witte vlekken aan het licht. En irritaties.
Fiasco
De aanslag in een parkeergarage was om meer dan één reden een fiasco met hoofdletter. Niet alleen was Djordy Latumahina het verkeerde doelwit, de daders lieten door pech en onhandigheid zichzelf en hun voertuigen (een Caddy, een Seat Leon) goed in beeld komen bij de recherche. Dat stelde de politie in staat om het gedrag van die auto’s terug te zoeken in de systemen van de kentekenregistratie en andere camera’s langs de wegen in de Randstad. De voertuigbewegingen zijn sinds eind 2015 teruggebracht. In het bewijs koppelde het Openbaar Ministerie die auto’s vervolgens aan woonadressen en de historische lokatiedata van de telefoons van de verdachten. De recherche kreeg een stoet aan voertuigen in beeld, al dan niet gehuurd: naast de Caddy en de Seat Leon, onder meer een Jetta, een Bora, een Mercedes V-klasse en een Passat.
Wiethandel of huurmoord?
De bewegingen van verdachten in het nabije verleden kon de recherche aldus reconstrueren. Veel van die bewegingen tussen Aalsmeer (woonplaats Cedric R.), Alkmaar, Amsterdam, Beverwijk en Hoofddorp beamen de verdachten als juist. Cedric R. dreef een wiethandel en speelde veel poker, wat hem ook ’s nachts vaak op de been hield. Dinsdag gaf hij mondjesmaat informatie over die wiethandel.
Cedric R. verkocht juist in de maanden voor de moord aan Tony D., en Djurgen W. werkte voor hem. Dat verklaarde volgens R. alle contacten. Die handel duurde toevallig tot vlak na 8 oktober 2016.
Vermeend schutter Tony D. riep vertwijfeld uit:
ik werk al vanaf mijn 18de in coffeeshops altijd netjes gewerkt. En nu zit ik hierin verwikkeld.
Ging het om wiethandel of om plannen van een huurmoord?
Bang
De jongste rechter besloot wat scherpe vragen te stellen aan Tony D.:
Bij de politie zijn eindeloos veel vragen over softdrugshandel gesteld. Nooit kwam er antwoord. Waarom toen niet en nu wel?
D.:
Omdat ik bang ben voor andere mensen.
Voor wie wilde D. niet zeggen.
De rechter zei het opmerkelijk te vinden dat er zo weinig details over hun onderlinge wiethandel werden verteld, temeer daar D. en R. voor elkaar niet bang waren.
Hij vond het ‘onbegrijpelijk’ dat de verdachten niet zagen dat ze een gemeenschappelijk belang hebben om zich verre te plaatsen van de moord en twee pogingen. Hij vroeg ook waarom Cedric R. eerder niet verklaarde op de ‘goede vragen’ over wiethandel van de politie. Ook suggereerde de rechter dat het makkelijk was om ter zitting verhalen van medeverdachten op elkaar aan te laten sluiten. R.’s advocaat Jos Rijser attendeerde de rechter erop dat hij in zijn ogen te ver ging in zijn beoordeling. ‘U gaat mij toch niet vertellen wat ik moet zeggen’, sprak de jongste rechter tot Rijser. ‘Daar zijn grenzen aan’, reageerde Rijser. De voorzitter greep in en onderstreepte dat pas aan het einde van de behandeling in de raadkamer rechters een mening vormen.
Het tonen van vooringenomenheid van rechters ligt erg gevoelig, hoewel zoiets in deze – eveneens heel gevoelige – moordzaak niet snel tot een wrakingsverzoek zal leiden.
Tony D. vulde uiteindelijk alleen aan dat in de onderlinge wiethandel sprake was geweest van ‘meerdere hoeveelheden’ wiet waarop een officier van justitie met een lachje reageerde. D. werd boos:
Ze zit gewoon te lachen. Ze vernaggelt mijn hele leven en ze zit me gewoon uit te lachen.
Voorverkenning?
Een heel heikel punt is een autoritje met een door Cedric R. gehuurd Mercedes-busje, enkele dagen voor de aanslag. Dat ging van Aalsmeer naar de omgeving van de latere plaats delict aan het Wilhelminaplein in Amsterdam-West. De telefoon van R. straalde daar aan en er werd ook nog vier keer mee gebeld. Justitie ziet dat ritje als een voorverkenning door Tony D., Djurgen W. en Cedric R..
Nee, zei R..
D. en W. waren wiet op komen halen bij hem en hij had dat per ongeluk samen met zijn telefoon in een tas in het busje gezet, dat zonder hem was vertrokken. Zijn telefoon peilde uit in Amsterdam-West.
Desgevraagd waren D. En W. daarover niet erg duidelijk. R. zei dat D en W. samen waren weggereden. Maar Tony D. zei dat hij alleen even in het busje had gezeten en in Aalsmeer had gewacht. De verdachten wisten erover geen samenhangend beeld te schetsen. Ook wie er dan vier keer had gebeld met de telefoon van R. bleef onduidelijk.
Ondersteunend bewijs
Dit alles zou verdacht kunnen zijn maar het blijft alleen ondersteunend bewijs. Alleen tegen Djurgen W. is er een vorm van “hard” bewijs. Zijn dna is gevonden in een vluchtauto (de Seat Leon) en op een fles in die auto. In het geval van Tony D. ligt dat al moeilijker. Er is een specialist die zijn loopje op videobeelden zegt te kunnen herkennen. Ook andere verdachten zijn in Hoofddorp in beeld gebracht.
Woensdag behandelt de rechtbank de gang van zaken op de dag van de moord.
Zie de laatste berichten:
De 7 verdachten in de zaak Latumahina
Lekke band leidt naar sporen in vergismoord Djordy
Geheime opnamen van”schutter” Latumahina (UPDATE3)