Zo koos Willem Endstra voor John Mieremet (#1)

Natuurlijk: tot aan de Hoge Raad is bewezen dat Wim Endstra is afgeperst door Willem Holleeder. Kan de rechtbank in de moordzaak Endstra bewijs van die afpersing helemaal als gegeven en vaststaand beschouwen? Of kunnen Holleeder’s advocaten daarover de rechtbank nog aan het twijfelen brengen?

Door Wim van de Pol

Het is simpel, vindt het Openbaar Ministerie. De afpersing van Endstra door Holleeder was het motief voor de moord op Endstra. Toen Endstra eenmaal was leeg geperst moest hij dood. Anders zou hij een uiterst riskante belastende getuige zijn geweest. De afpersing vormt in de ogen van justitie dus sterk bewijs tegen Holleeder voor de moord op Endstra.

Geen technisch bewijs

Donderdag bepleitten Holleeder’s advocaten dat Holleeder voor die moord vrijgelaten moet worden wegens gebrek aan bewijs.

In het dossier is geen enkel technisch bewijs, er zijn alleen getuigen, waarvan er één (Hidir Korkmaz) in de zaak tegen de schutters bij de Endstra-moord als onbetrouwbaar door de mand is gevallen. Dan resteren de verhalen van Sonja en Astrid Holleeder, en Sandra den Hartog.

En het motief: de afpersing van Endstra. Dat is de kern van de aanklacht.

Meer munitie

Logisch dus dat advocaten Robert Malewicz en Sander Janssen toch – zoals ooit advocaat Stijn Franken eerder deed – frontaal de aanval openen op het bewijs uit de afpersingszaak Kolbak. Ze hebben nu meer kans dan Franken had in de Kolbak-zaak.

Er is meer munitie dan in 2007: er is nu informatie uit alle relevante oude politiedossiers en er is veel meer bekend over de rol van Stanley Hillis. Ook ligt er het arrest van het gerechtshof van februari dit jaar dat Holleeder vrijsprak van terugbetalen van 17 miljoen euro afpersgeld van Endstra. Het hof vond niet bewezen dat Holleeder dat geld van Jan Dirk Paarlberg ontvangen heeft (aan Paarlbergs bedrijven maakte Endstra dat bedrag over).

Keizergracht

John Mieremet

Janssen en Malewicz willen de rechtbank ervan overtuigen dat er veel meer bewijs ligt voor afpersing van Endstra door Mieremet en Hillis dan door Holleeder.

Mieremet (en zijn kompaan Sam Klepper) hadden geld belegd in Endstra’s vastgoed. Mieremet begint in 2002 wantrouwen te krijgen en wil zijn beleggingen bij Endstra in geld terugzien. Op 26 februari 2002 wordt Mieremet bijna doodgeschoten op de Keizersgracht in Amsterdam. Hij verdenkt Endstra en Holleeder hiervan.

Mieremet staat al onder druk. Hij moet dat jaar flink geld uitgeven omdat de Joegoslaaf Sreten Jocic miljoenen van hem eist. Na bemiddeling van Stanley Hillis zou die “boete” neerkomen op 10 miljoen.

Pistool

Bij Mieremet kookt het potje over. Aan het begin zomer van 2002 stormt hij gewapend met een pistool bij Endstra op de Apollolaan naar binnen. Niet lang daarna probeert zijn advocaat André Beckers bij Endstra geld los te krijgen uit een waardevolle vastgoedportefeuille, waar Mieremet via zijn vrouw eigenaar van is. Endstra reageert agressief, op een zakelijke manier: hij schrijft Mieremet dat hij juist nog ruim 10 miljoen tegoed te heeft van Mieremet’s vrouw.

Mieremet moest opzouten. Maar hij is niet alleen gewelddadig, hij kon ook tactisch denken.

Anonieme brief

Begin augustus 2002 belandt er een anonieme brief bij de Amsterdamse justitie. Holleeder wordt erin in verband gebracht met afpersen van Endstra en anderen. Bij justitie vermoedt men dat Mieremet de afzender is. Diezelfde maand beschuldigt Mieremet in De Telegraaf openlijk Holleeder van afpersingen en maakt hij Endstra’s status kapot door hem ‘bankier van de onderwereld’ te noemen.

Een paar dagen na die publicatie gaat Mieremet in gesprek met officier van justitie Koos Plooij. Hij biedt aan om informatie te geven over Endstra als opdrachtgever van liquidaties en schermt met allerlei andere wetenschap over de onderwereld. Er komt geen deal tot stand.

Rug tegen de muur

Endstra staat nu met de rug tegen de muur. Door het Telegraaf-artikel wordt de kredietkraan bij zijn banken dichtgedraaid. Jan Dirk Paarlberg wil achtergestelde miljoenenleningen aan Endstra innen en gezamenlijke investeringen ontvlechten.

Endstra zwicht. Eind augustus 2002 maken Endstra en Mieremet’s advocaat André Beckers een afspraak voor voor hun beroemde – opgenomen en bewaarde – gesprek.

Endstra dreigt daarin eerst nog even Mieremet te liquideren, maar gaat uiteindelijk akkoord met een opmerkelijke deal. In ruil voor rust en vrede koopt hij aandelen van Mieremet’s vrouw. Volgens deskundigen tegen een veel te hoge prijs. Endstra belooft aandelen te kopen voor ongeveer 20 miljoen euro. En ook om een boete van 5 miljoen gulden te gaan betalen.

Endstra ondertekent een schuldbekentenis. Of Mieremet nu recht had op dat geld of niet, Endstra wilde niet betalen maar deed dat onder dwang toch. Hij werd vanaf eind 2002 afgeperst door Mieremet.

Betalingen van die schulden waren ook lang na Endstra’s dood (17 mei 2004) nog niet allemaal voldaan, zo blijkt uit verklaringen en opgenomen gesprekken en (opgenomen) bedreigingen aan het adres van Willem’s broer Haico.

Zwart

Mieremet zit eind 2002 verschanst in zijn huis in België. Hij heeft vijanden en niet de minste. Willem Endstra kan zijn bloed wel drinken. Hij maakte Holleeder zwart in De Telegraaf als afperser. En ook Stanley Hillis en Sreten Jocic werden door hem beschuldigd.

Er volgt een kantelpunt.

(Wordt vervolgd)

Zie andere verslagen over het Holleeder-proces:

Zo koos Willem Endstra voor John Mieremet (#2)

Mink Kok: ‘Stanley was de kwaaie genius’

Ik heb geen zin ergens in gehengeld te worden’

Astrid: Willem had platte officier van justitie (UPDATE)

De tactische move van Holleeders advocaten

De Vries legt aantekeningen over aan rechtbank (VIDEO)

Willem: ‘Nul reden om Cor dood te schieten’

Astrid: Dino liet met raketwerper schieten

Heineken-losgeld blijft een gevoelige kwestie